روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۳ ش ۱۵۲۷
آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۳، كِتَابُ النِّكَاح
في روايه حريز عن زراره عن ابي جعفر ع قال :
من لايحضره الفقيه جلد ۳ ش ۱۵۲۶ | حدیث | من لايحضره الفقيه جلد ۳ ش ۱۵۲۸ | |||||||||||||
|
ترجمه
محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۵ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۱۷۵
زرارة گويد: امام باقر عليه السّلام فرمود: چون روز رستاخيز آيد خداوند بر هفت گروه حجّت آورد: ۱- كودكان كه پيش از بلوغ از دنيا رفتهاند. ۲- كسانى كه در زمان فترت يعنى ميان دو رسول بوده و از دنيا رفتهاند. ۳- پيران سالخورده كه پيغمبر را درك كرده ولى عقل خود را از دست داده بودهاند ۴- بيخردان يا عقب افتادگان روانى. ۵- ديوانگان كه داراى عقل نبودهاند. ۶- كران كه حسّ شنوائى نداشتهاند. ۷- گنگها و لالهاى مادر زاد، هر كدام از اين طوائف با خداوند عزّ و جلّ احتجاج نمايد، فرمود: آنگاه خداوند عزّ و جلّ فرستادهاى بسوى آنان گسيل دارد و آتشى براى امتحان ايشان برافروزد پس بآنان فرمان دهد و گويد: پروردگار شما امر فرموده كه خود را در اين آتش افكنيد، پس هر كس در آتش جست آن آتش بر وى سرد و سلامت شود، و هر كس نافرمانى نمود بسوى آتش دوزخ رهسپارش كنند. مؤلّف اين كتاب- رحمه اللَّه- گويد: اين اخبار با هم سازگار است و اختلافى ندارد، و اطفال مشركان در عالم برزخ با پدرانشان در آتشند، ولى حرارت آتش بآنان آزار نميرساند، و براى اينكه حجّت بر ايشان تمامتر باشد آنجا كه در قيامت مأمور شوند بآتش در روند همان كه براى آزمايش ايشان افروخته گشته با تضمينى كه از سلامت ايشان قبلا شده است چنان كه مثل آن را در عالم برزخ مشاهده كردهاند، اگر اطمينان حاصل نكردند و از رفتن بآتش در آن روز خوددارى كردند حجّت تمام باشد.