روایت:الکافی جلد ۲ ش ۶۴۹

از الکتاب


آدرس: الكافي، جلد ۲، كتاب الإيمان و الكفر

عنه عن ابيه عمن حدثه عن زيد بن الجهم الهلالي عن مالك بن اعين عن ابي جعفر ع قال :


الکافی جلد ۲ ش ۶۴۸ حدیث الکافی جلد ۲ ش ۶۵۰
روایت شده از : امام محمّد باقر عليه السلام
کتاب : الکافی (ط - الاسلامیه) - جلد ۲
بخش : كتاب الإيمان و الكفر
عنوان : حدیث امام محمّد باقر (ع) در کتاب الكافي جلد ۲ كتاب الإيمان و الكفر‏‏ بَابُ الْمُصَافَحَة
موضوعات :

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۴, ۵۳۹

از امام صادق (ع) فرمود: شيوه مسلمانان بود كه هر گاه با رسول خدا (ص) به جنگى مى‏رفتند و به جاى پر درختى گذر مى‏كردند و سپس از آنجا به فضاى بازى بيرون مى‏شدند، به هم نگاه مى‏كردند و دست هم ديگر را مى‏گرفتند و مصافحه مى‏كردند.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۳, ۲۶۲

امام باقر عليه السّلام فرمود: هر گاه مردى با رفيقش دست دهد، آنكه دستش را نگه دارد، اجرش بيشتر است از آنكه رها ميكند، و آگاه باش كه گناهان از آنها بريزد تا آنجا كه گناهى باقى نماند.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۳, ۴۵۹

از او، از پدرش، از آنكه او را حديث كرده، از زيد بن جهم هلالى، از مالك بن اعين، از امام محمد باقر عليه السلام روايت است كه فرمود: «چون مردى با صاحب خود مصافحه كند، آنكه ملازم مصافحه باشد و پيوسته آن را به جا آورد، مزدش بزرگ‏تر و پيشتر است از آنكه آن را وا مى‏گذارد. آگاه باشيد كه گناهان در ميانه ايشان فرو مى‏ريزد، تا آنكه گناهان از براى ايشان باقى نماند».


شرح

آیات مرتبط (بر اساس موضوع)

احادیث مرتبط (بر اساس موضوع)