بِضَاعَتَهُم
از الکتاب
ریشه کلمه
قاموس قرآن
سرمايه. جوهرى گفته: بضاعت قسمتى از مال است كه براى تجارت اختصاص داده مىشود، راغب نيز نزديك به آن گفته است. طبرسى هم مثل جوهرى نقل كرده. اصل آن چنان كه در «بضع» گفته شد به معنى قطع است سرمايه را بدان علّت بضاعت گفتهاند كه مقدارى مخصوص و جدا شده از مال است [يوسف:65]، اين سرمايه ماست كه به ما بر گردانده شد.
کلمات نزدیک مکانی
وَ اجْعَلُوا رُدّت فِي وَجَدُوا لِفِتْيَانِه مَتَاعَهُم لَعَلّهُم رِحَالِهِم إِلَيْهِم قَالُوا قَال فَتَحُوا يَعْرِفُونَهَا لَفَاعِلُون يَا لَمّا أَبَانَا إِنّا الرّاحِمِين إِذَا انْقَلَبُوا أَرْحَم مَا نَبْغِي هُو أَبَاه إِلَى هٰذِه أَهْلِهِم بِضَاعَتُنَا
تکرار در هر سال نزول
در حال بارگیری...