أَم

آیات شامل این کلمه

«أَمْ» دراینجا منقطعه وبه معناى«بَل»مى باشد; و اگر متصله باشد باید لنگه اى در مقابل آن تقدیر گرفته شود که خلاف ظاهر است.

ریشه کلمه

• ام‌ (۱۳۳ بار)

قاموس قرآن

حرف استفهام است، دو جور بكار مى‏رود متّصله و منقطعه. متّصله آن است كه در رديف آلف استفهام واقع شود و به معنى اىّ (كدام) مى‏آيد مثل [انبیاء:109] يعنى نمى‏دانم آيا نزديك يا دور است آنچه وعده مى‏شود و نيز بعد بعد از الف تسويه واقع مى‏شود نحو [بقره:6] يعنى براى آنها يكسان است خواه بترسانى يا نترسانى ايمان نمى‏آورند. بهتر است بگوييم: در اين صورت الف تسويه و ام هردو بمعنى (خواه) مى‏آيند. متصلّه از آن سبب گويند كه ما قبل «اذم» بما بعدش متّصل است. منقطعه آنست كه از ما بعدش قطع شده و به معنى بل (بلكه) مى‏آيد مانند [زمر:43] يعنى بلكه جز خدا واسطه‏هائى گرفته‏اند. اَم گاهى به هل داخل مى‏شود ولى بهمزه داخل نمى‏شود مانند [رعد:16]، آنچه درباره «اَمْ» نوشته شد همه از افرب الموارد است، فقط مَثَل‏ها را از قرآن آورده‏ايم.

کلمات نزدیک مکانی

وَ مِن أَ أَم لَهُم اللّه لا مَا هُم إِن فِي لَکُم أَن يَقُولُون قُل الّذِين عَلَى بَل خَيْر الْأَرْض فَهُم مَن لَم أَنْتُم نَحْن لَه عِنْدَهُم بِهَا فِيه رَبّک السّمَاوَات مُبِين عَلَيْهِم الْغَيْب هٰذَا خَلَقُوا تَسْأَلُهُم سَوَاء افْتَرَاه کُنْتُم الْأُنْثَيَيْن کَفَرُوا بِه فَلا خَزَائِن هُو اتّخَذُوا قَال مُثْقَلُون جَاءَهُم مَغْرَم صَادِقِين بِمَا قَوْم شَيْء شُرَکَاء أَجْرا ذٰلِک عَلَيْکُم آتَيْنَاهُم الْخَالِقُون إِلاّ يُوقِنُون عَلَيْه غَيْر حَسِبْتُم حَسِب لَمّا وَکِيلا بِهٰذَا رَب يَعْلَم کَانُوا يُؤْمِنُون يَوْم تَحْکُمُون الْبَنُون قَالُوا النّار عَلَيْنَا شِرْک آلِهَة مَرَض أَحْلاَمُهُم مُعْرِضُون نَصِير إِنّا الْعَالَمِين حَرّم لِلْحَق اشْتَمَلَت طَاغُون تَأْمُرُهُم کِتَابا هَل خُلِقُوا نَجْعَل النّاس آمَنُوا يُرِيدُون