نتایج جستجو

آیات شامل این کلمه «سائبه»، شترى بوده که دوازده ـ و به روایتى ده ـ کره شتر مى آورد، آنگاه آن را آزاد مى ساختند و حتى کسى سوار بر آن نمى شد، به هر چراگاهى

حكم سوگند و كفّاره آن، حد سارق، اخذ پيمان از اهل كتاب، بدعت بودن بحيره، سائبه، حام و... و غير اينها. در اين صورت مى‏شود گفت: «اُوفُوا بِالْعُقُودِ» عنوان

حكم سوگند و كفّاره آن، حد سارق، اخذ پيمان از اهل كتاب، بدعت بودن بحيره، سائبه، حام و... و غير اينها. در اين صورت مى‏شود گفت: «اُوفُوا بِالْعُقُودِ» عنوان

بَيّنَات أُوتُوا حَسِبَتْه عَلَيْکُم نَصَحْت دُون لا نَبِي الْقُرَى آيَات سَائِبَة عَنّا النّاس بِظُلْم إِلاّ سَأَلَهَا الدّنْيَا لُجّة حُشِر ضَلّوا تَعْبُد

شود به «بحيره - حام». اين لفظ فقط يكبار در قرآن مجيد آمده است. وَ لا حَام سَائِبَة لٰکِن بَحِيرَة الّذِين مِن کَفَرُوا يَفْتَرُون اللّه عَلَى جَعَل در حال

وسیعى بود که در گوش آن ایجاد مى کردند. بحر (۴۲ بار) وَ لا مِن اللّه جَعَل سَائِبَة کَافِرِين مَا بِهَا وَصِيلَة أَصْبَحُوا ثُم حَام در حال بارگیری...

خداوند تعالى حلال فرموده. اين اشاره است به آنچه اعراب بر آن بودند از بحيره و سائبه و وصيله و حام كه آن را نصيب اوثان مى‌دانستند. تفصيل آن در اوايل سوره مائده

وجوهى است‌ «1»: 1- مراد نصيبى از زراعت و احشام و اغنام. 2- مراد بحيره و سائبه و وصيله و حام 3- مراد نصيب از معتقدات چنانچه اعتقاد داشتند حصول بعض اشياء

‌خدا‌ ميفرمايد ‌که‌ ‌شما‌ مشركين‌ ‌که‌ ‌اينکه‌ انعام‌ ‌را‌ مثل‌ بحيره‌ و سائبه‌ و وصيله‌ و بعض‌ انعام‌ ديگر و حرث‌ ‌را‌ حرام‌ ميدانيد مدعي‌ هستيد بايد شاهد

قَضَى فِيمَنْ نَكَّلَ مَمْلُوكَهُ فَهُوَ حُرٌّ لاَ سَبِيلَ لَهُ عَلَيْهِ سَائِبَةٌ يَذْهَبُ فَيَتَوَالَى مَنْ أَحَبَّ فَإِذَا ضَمِنَ جَرِيرَتَهُ فَهُوَ يَرِثُهُ‏

فِيمَنْ نَكَّلَ بِمَمْلُوكِهِ أَنَّهُ حُرٌّ فَلاَ سَبِيلَ لَهُ عَلَيْهِ سَائِبَةٌ يَذْهَبُ فَيَتَوَلَّى إِلَى مَنْ أَحَبَّ فَإِذَا ضَمِنَ حَدَثَهُ فَهُوَ

قَضَى فِيمَنْ نَكَّلَ بِمَمْلُوكِهِ فَهُوَ حُرٌّ لاَ سَبِيلَ لَهُ عَلَيْهِ سَائِبَةٌ يَذْهَبُ فَيَتَوَلَّى إِلَى مَنْ أَحَبَّ فَإِذَا ضَمِنَ جَرِيرَتَهُ فَهُوَ

أَبِيهِ فِي ظِهَارٍ أَوْ شُكْرٍ أَوْ وَاجِبَةٍ عَلَيْهِ فَإِنَّ اَلْمُعْتَقَ سَائِبَةٌ لاَ سَبِيلَ لِأَحَدٍ عَلَيْهِ قَالَ وَ إِنْ كَانَ تَوَالَى قَبْلَ أَنْ

قَالَ‏ رَسُولُ اَللَّهِ ص‏ اَلْوَلاَءُ لِمَنْ أَعْتَقَ قَالَ فَقَالَ هَذَا سَائِبَةٌ لاَ يَكُونُ وَلاَؤُهُ لِعَبْدٍ مِثْلِهِ قُلْتُ فَإِنْ ضَمِنَ اَلْعَبْدُ

چيزهائى از رستنى ها و چارپايان و بحيره (شتر ماده اى كه گوشش شكافته شده ) و سائبه (شتر ماده اى كه به جهت شفاى بيمارى آزاد گذاشته شده است ) و وصيله (گوسفند

و گوسفند است ، كه مشركين به بعضى از آنها عنوان «وصيله » دادند و بعضى را «سائبه » خواندند و بعضى ديگر را «حام » و... حرف «لام » در جمله «لكم »، لام غايت