ریشه شرب
از الکتاب
تکرار در قرآن: ۳۹(بار)
در حال بارگیری...
قاموس قرآن
(بر وزن قفل) نوشيدن. راغب گويد: آن نوشيدن هر مايع است آب باشد يا غير آن. [واقعة:55]. مىنوشند مثل نوشيدن شتر عطشان. شرب (بر وزن علم) حصّه آب [شعراء:155]. [قمر:28]. آگاهشان كن كه آب ميان مردم و ناقة مقسوم است هر حصّه حاضر شده است يعنى صاحبش از مردم يا ناقه در آن حاضر مىشود. شراب: نوشيدنى. [ص:51]. [نحل:10]. مشرب: مصدر ميمى، اسم زمان و مكان آيد [بقره:60]. آن در آيه اسم مكان و جمع آن مشارب است [يس:73]. و آن در آيه جمع مصدر (مشرب) به معنى مفعول است يعنى: براى آنها در چهار پايان منافع و نوشيدنيها است. * [بقره:93]. نوشانده شدند گوساله را در قلوبشان به علت كفر ورزيدن يعنى به گوساله پرستى دل بستند و به آن عشق ورزيدند.
کلمات مشتق شده در قرآن
| کلمه | تعداد تکرار در قرآن |
|---|---|
| مَشْرَبَهُمْ | ۲ |
| اشْرَبُوا | ۶ |
| أُشْرِبُوا | ۱ |
| شَرِبَ | ۱ |
| فَشَرِبُوا | ۱ |
| شَرَابِکَ | ۱ |
| شَرَابٌ | ۵ |
| لِلشَّارِبِينَ | ۳ |
| الشَّرَابُ | ۱ |
| اشْرَبِي | ۱ |
| يَشْرَبُ | ۳ |
| تَشْرَبُونَ | ۲ |
| شِرْبٌ | ۱ |
| شِرْبُ | ۱ |
| شَرَابُهُ | ۱ |
| مَشَارِبُ | ۱ |
| شَرَابٍ | ۱ |
| شِرْبٍ | ۱ |
| فَشَارِبُونَ | ۲ |
| شُرْبَ | ۱ |
| يَشْرَبُونَ | ۱ |
| شَرَاباً | ۲ |
