طَائِر
از الکتاب
«طائر» از مادّه «طَیَران» به هر گونه پرنده اى گفته مى شود، منتها چون در پاره اى از موارد به امور معنوى که داراى پیشرفت و جهش هستند این کلمه اطلاق مى شود در آیه مورد بحث، براى این که نظر فقط روى «پرندگان» متمرکز شود جمله «یطیر بجناحیه» به آن افزوده شده است.
ولى، در سوره «اسراء» اشاره به چیزى است که در میان عرب معمول بوده، که به وسیله پرندگان، فال نیک و بد مى زدند، و از چگونگى حرکت آنها، نتیجه گیرى مى کردند. مثلاً اگر پرنده اى از طرف راست آنها حرکت مى کرد، آن را به فال نیک مى گرفتند، و اگر از طرف چپ حرکت مى کرد آن را به فال بد مى گرفتند (و به آن «تطیّر» مى گفتند). اما غالباً این کلمه (تطیّر) به معناى فال بد زدن به کار مى رود، در حالى که «تفأّل» بیشتر به فال نیک زدن گفته مى شود.
ریشه کلمه
- طير (۲۸ بار)
