أَثِيما
از الکتاب
«أَثِیم» به معناى گناهکار است و به عنوان تأکید براى «خَوّان» ذکر شده و از مادّه «اثم» (بر وزن اسم) در اصل، به معناى کارى است که انسان را از کسب ثواب تأخیر مى اندازد و معمولاً به معناى گناه به کار مى رود. بنابراین «أَثِیم» یعنى گنهکار و به معناى کسى که بر گناه مداومت مى کند، و در اینجا منظور کفار لجوج و تجاوز کار و پر گناه است.
ریشه کلمه
- اثم (۴۸ بار)
