الجاثية ٦

از الکتاب
نسخهٔ تاریخ ‏۲۹ آبان ۱۳۹۲، ساعت ۰۷:۲۵ توسط 127.0.0.1 (بحث) (Edited by QRobot)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)


ترجمه

اینها آیات خداوند است که ما آن را بحقّ بر تو تلاوت می‌کنیم؛ اگر آنها به این آیات ایمان نیاورند، به کدام سخن بعد از سخن خدا و آیاتش ایمان می‌آورند؟!

اينها آيات الهى است كه آنها را به درستى بر تو مى‌خوانيم، پس بعد از خدا و آيات او به كدام سخن ايمان مى‌آورند
اين‌[ها]ست آيات خدا كه به راستى آن را بر تو مى‌خوانيم. پس، بعد از خدا و نشانه‌هاى او به كدام سخن خواهند گرويد؟
اینها آیات خداست که ما بر تو به حق تلاوت می‌کنیم، پس بعد از خدا و آیات روشن او دیگر به چه برهان ایمان می‌آورند؟
این ها آیات خداست که به حقّ و راستی بر تو می خوانیم؛ پس [اگر به این آیات ایمان نیاوردند] به کدام سخن بعد از [سخن] خدا و نشانه هایش ایمان می آورند؟
اينها آيات خداست كه به راستى بر تو تلاوت مى‌كنيم. جز خدا و آياتش به كدام سخن ايمان مى‌آورند؟
این آیات الهی است که به حق بر تو می‌خوانیم پس به کدامین حدیث بعد از خداوند و آیات او ایمان می‌آورند؟
اينها آيات خداست كه بر تو به راستى و درستى مى‌خوانيم، پس به كدام سخن پس از [سخن‌] خداى و آيات او ايمان مى‌آورند؟
اینها آیات خدا است که به حق بر تو می‌خوانیم. با این حال، اگر به خدا و آیات او (با وجود این همه دلائل موجود در گستره‌ی جهان و پیدا در عبارات قرآن) ایمان نیاورند، پس به چه سخنی ایمان می‌آورند؟!
این‌هاست نشانه‌های خدا. به حق آنها را بر تو می‌خوانیم، پس بعد از خدا و نشانه‌هایش به کدام حدیث [:تازه‌ای] خواهند گروید؟
این است آیتهای خدا همی خوانیمش بر تو به حقّ پس به کدام سخن پس از خدا و آیتهایش ایمان می‌آورند


الجاثية ٥ آیه ٦ الجاثية ٧
سوره : سوره الجاثية
نزول :
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ١٣
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«تِلْکَ آیَاتُ اللهِ»: مراد آیات قرآن است. «بِالْحَقِّ»: به حق و حقیقت. راست و درست. «بَعْدَ اللهِ وَ آیَاتِهِ»: بعد از سخن خدا و آیه‌های او. بغیر از خدا، که همه چیز دالّ بر بودن او است، بعد از سخن خدا قرآن، و بعد از نشانه‌های موجود در گستره جهان.

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

تفسیر

نکات آیه

۱ - آیات قرآن، منطبق با حقیقت و واقعیت هستى و به دور از هرگونه کذب و افترا (تلک ءایت اللّه نتلوها علیک بالحقّ) برداشت بالا بنابراین نکته است که «تلک»، اشاره به آیات قرآن باشد و «بالحقّ» حال براى مفعول «نتلو» و نیز «حقّ» به معناى مطابق با واقع باشد.

۲ - آیات الهى، حق و پیراسته از هرگونه باطل و بیهودگى (نتلوها علیک بالحقّ) برداشت بالا، بر این پایه است که «بالحقّ» حال براى مفعول «نتلو» باشد.

۳ - یادکرد آیات تکوینى به انسان ها، تذکرى سازنده و ضرورى در هدایت آنان (تلک ءایت اللّه نتلوها علیک بالحقّ) بنابراین که «بالحقّ» متعلق به «نتلو» باشد، مى توان استفاده کرد که تلاوت آیات و تذکر به آن، امرى بایسته و ضرورى در جهت هدایت بشر است.

۴ - اسرار و قوانین نهفته در متن حیات و طبیعت، نشانه هایى ارجمند بر وجود خداى یگانه (تلک ءایت اللّه) از تعبیر «تلک» - که اشاره به دور است - مى توان استفاده کرد مشارالیه آن، آیات تکوینى است، نه آیاتى که بالفعل نازل مى شود. همان طور که این تعبیر، بیانگر ارجمندى و اهمیت آیات تکوینى نیز مى باشد. تصریح به «آیات اللّه» پس از تذکر به این نشانه ها در آیات پیشین، مى تواند پیامدار توحید باشد; یعنى، این نشانه ها - با همه شگفتى و تنوع - نظام واحدى را شکل بخشیده است و نمى تواند جز از مبدئى یگانه باشد.

۵ - روى گردانان از خداوند و آیات او، اصلاح ناپذیر و غیرقابل هدایت اند. (فبأىّ حدیث بعد اللّه و ءایته یؤمنون) جمله «فبأىّ حدیث...» - که مفید استفهام تعجبى است - مى تواند اشاره به این نکته داشته باشد که اگر انسان، در پرتو آیات الهى هدایت نشود، دیگر به هدایتى دست نخواهد یافت; چه این که هدایت دیگرى نیست تا از آن بهره مند گردد.

۶ - هدایت ناپذیران از وحى و آیات الهى، تأثیرناپذیر از هر پیام و ابزار هدایتى دیگر (فبأىّ حدیث بعد اللّه و ءایته یؤمنون) جمله «فبأىّ حدیث...» - که مفید استفهام تعجبى است - مى تواند بیانگر این نکته باشد که اگر انسان در پرتو آیات الهى هدایت نشود; دیگر به هدایتى دست نخواهد یافت; چه این که هدایت دیگرى نیست تا از آن بهره مند گردد.

۷ - معارف وحى و آیات الهى، نیرومندترین وسیله و عامل هدایت انسان (فبأىّ حدیث بعد اللّه و ءایته یؤمنون) خداوند مى فرماید: پس از قرآن دیگر پیامى نیست که بتواند منکران قرآن را هدایت کند. از این بیان استفاده مى شود که قرآن بالاترین حد کارایى و روشنگرى را دارا است.

۸ - مشکل منکران قرآن، نهفته در خودشان و نه ناشى از نارسایى مفاهیم وحى (نتلوها علیک بالحقّ فبأىّ حدیث بعد اللّه و ءایته یؤمنون) خداوند با تعبیر «فبأىّ حدیث...»، تأثیر و کارایى والا و بى نظیر قرآن را یادآور شده است. این تعبیر تعریضى به کافران نیز دارد که کفر و بى ایمانى آنان، برخاسته از نارسایى مفاهیم وحى نیست; بلکه ریشه در لجاج، عناد و سست اندیشى نهفته در درون آنها دارد.

۹ - الفاظِ قرآن، همچون محتواى آن، نازل شده از سوى خداوند است. (نتلوها علیک بالحقّ) با توجه به کلمه «تلاوت» و اسناد آن به خداوند، مطلب بالا استفاده مى شود.

موضوعات مرتبط

  • آفرینش: رازهاى آفرینش ۴
  • آیات خدا: آیات آفاقى ۴; تنزیه آیات خدا ۲; حقانیت آیات خدا ۲; هدایت ناپذیرى مکذبان آیات خدا ۶; هدایتگرى آیات خدا ۳، ۷
  • تذکر: تذکر آیات خدا ۳
  • توحید: دلایل توحید ۴
  • قرآن: تنزیه آیات قرآن ۱; حقانیت آیات قرآن ۱; حق ناپذیرى مکذبان قرآن ۸; منشأ تکذیب قرآن ۸; وحیانیت الفاظ قرآن ۹; وضوح قرآن ۸
  • معرضان ازخدا: هدایت ناپذیرى معرضان ازخدا ۵
  • وحى: هدایت ناپذیرى مکذبان وحى ۶; هدایتگرى وحى۷
  • هدایت: عوامل هدایت ۷; هدایت ناپذیران ۵، ۶

منابع