روایت:الکافی جلد ۱ ش ۳۱۰

آدرس: الكافي، جلد ۱، كِتَابُ التَّوْحِيدِ

علي بن محمد عن سهل بن زياد عن يعقوب بن يزيد عن العباس بن هلال قال :

سَأَلْتُ‏ اَلرِّضَا ع‏ عَنْ قَوْلِ اَللَّهِ‏ اَللََّهُ نُورُ اَلسَّمََاوََاتِ وَ اَلْأَرْضِ‏ فَقَالَ هَادٍ لِأَهْلِ اَلسَّمَاءِ وَ هَادٍ لِأَهْلِ اَلْأَرْضِ وَ فِي رِوَايَةِ اَلْبَرْقِيِ‏ هُدَى مَنْ فِي اَلسَّمَاءِ وَ هُدَى مَنْ فِي اَلْأَرْضِ‏

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۱, ۳۳۳

عباس بن هلال گويد: از امام رضا (ع) قول خدا: «الله نور السموات و الارض» را پرسيدم، فرمود: يعنى هادى اهل آسمان است و هادى اهل زمين. و در روايت برقى گفته: هدايت كرد هر كه را در آسمان است و هدايت كرد هر كه را در زمين است.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۱, ۱۵۶

ابن هلال گويد: از حضرت رضا (ع) تفسير قول خدا (آيه ۳۶ سوره ۲۴) خدا نور آسمانها و زمين است را پرسيدم فرمود: خدا هادى اهل آسمانها و هادى اهل زمين است- و در روايت برقى بلفظ مصدر يا ماضى وارد شده.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۱, ۳۶۹

على بن محمد، از سهل بن زياد، از يعقوب بن يزيد، از عباس بن هلال روايت كرده است كه امام رضا عليه السلام را پرسيدم از معنى فرموده خداى عزّوجلّ «اللَّهُ نُورُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ» «۲» كه ترجمه ظاهر آن اين است كه: «خدا روشنى آسمان‏ها و زمين است». حضرت‏ فرمود كه: «رهنماى اهل آسمان‏ها و رهنماى اهل زمين است». و در روايت برقى چنين است كه: «خدا، هدايت كسانى است كه در آسمان‏هايند و هدايت كسانى است كه در زمين‏اند» (چه، آن جناب به طريقى اهل اينها را به راه راست رهبرى نموده كه گويا نفس هدايت و حقيقت، راه راست نمودن است و از اينجا است كه نور را به منور و ذوالنور و روشنى را به روشن سازنده و خداوند روشنى تفسير و تقدير مى‏كند).