روایت:الکافی جلد ۱ ش ۱۲۴۸

آدرس: الكافي، جلد ۱، كِتَابُ الْحُجَّة

عده من اصحابنا عن احمد بن محمد عن علي بن النعمان عن سيف بن عميره عن ابي بكر الحضرمي قال :

إِنَ‏ جَعْدَةَ بِنْتَ أَشْعَثَ بْنِ قَيْسٍ اَلْكِنْدِيِ‏ سَمَّتِ‏ اَلْحَسَنَ‏ بْنَ عَلِيٍ‏ وَ سَمَّتْ مَوْلاَةً لَهُ فَأَمَّا مَوْلاَتُهُ فَقَاءَتِ اَلسَّمَّ وَ أَمَّا اَلْحَسَنُ‏ فَاسْتَمْسَكَ‏ فِي بَطْنِهِ ثُمَّ اِنْتَفَطَ بِهِ‏ فَمَاتَ

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۳, ۳۳۱

از ابى بكر حضرمى گفت: جعده بنت اشعث بن قيس كندى بود كه حسن بن على (ع) را با كنيزك وى زهر داد، آن كنيزك زهر را قى كرد ولى زهر امام حسن (ع) در شكمش ماند و باد كرد (جوش آمد- و جگر را انداخت خ ل) و آن حضرت وفات كرد.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۲, ۳۶۱

ابو بكر حضرمى گويد: جعده دختر اشعث بن قيس كندى بحسن بن على عليهما السلام و كنيز آن حضرت زهر داد، اما كنيزك زهر را قى كرد و اما امام حسن عليه السلام زهر در شكمش ماند و آماس كرد و درگذشت.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۲, ۵۸۷

چند نفر از اصحاب ما روايت كرده‏اند، از احمد بن محمد، از على بن نعمان، از سيف بن عَميره، از ابوبكر حضرمى كه گفت: جَعده- دختر اشعث بن قيس- حضرت حسن بن على عليه السلام را زهر داد، و كنيزى از آن حضرت را نيز زهر داد، و كنيز آن حضرت، زهر را قى كرد، و امّا امام حسن، آن زهر در شكم مباركش ماند و به سبب آن، شكمش ورم كرد (و بنابر بعضى از نسخ كافى، شكم مباركش به جوش آمد) و جگرش را شكافت و پاره پاره نمود و به آن سبب وفات فرمود.