روایت:الکافی جلد ۱ ش ۱۱۶۱

آدرس: الكافي، جلد ۱، كِتَابُ الْحُجَّة

و بهذا الاسناد عن يونس عن صباح المزني عن ابي حمزه عن احدهما ع :

فِي قَوْلِ اَللَّهِ جَلَّ وَ عَزَّ بَلى‏ََ مَنْ كَسَبَ سَيِّئَةً وَ أَحََاطَتْ بِهِ‏ خَطِيئَتُهُ‏ قَالَ إِذَا جَحَدَ إِمَامَةَ أَمِيرِ اَلْمُؤْمِنِينَ ع‏ فَأُولََئِكَ أَصْحََابُ‏ اَلنََّارِ هُمْ فِيهََا خََالِدُونَ‏

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۳, ۲۱۵

در تفسير قول خدا جل و عز (۸۱ سوره بقره): «آرى هر كه بد كردارى كند و گناهش او را فرا گيرد» فرمود: وقتى انكار كند امامت امير المؤمنين (ع) را «پس آنان اصحاب دوزخند و هم در آن جاويد بمانند».

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۲, ۳۰۴

امام باقر يا امام صادق عليهما السلام در باره قول خداى جل و عز: «بلكه هر كس كار بدى كند و گناهش او را فراگيرد- ۸۱ سوره ۲» فرمود: چون امامت امير المؤمنين عليه السلام را انكار كند، «آنها دوزخيانند و در آنجا جاودانند».

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۲, ۴۶۷

و به همين اسناد، از يونس، از صَبّاح مُزنى، از ابو حمزه، از امام جعفر صادق عليه السلام روايت است در قول خداى عزّوجلّ: «بَلى‏ مَنْ كَسَبَ سَيِّئَةً وَ أَحاطَتْ بِهِ خَطِيئَتُهُ»، يعنى: «نه چنان است كه ايشان مى‏گويند كه آتش به ايشان نرسد، مگر در اندك زمان، بلكه هر كه خصلت بدى را كسب كند، و فرا گيرد او را گناه او»، و حضرت فرمود كه: «آن در هنگامى است كه امامت امير المؤمنين عليه السلام را انكار كند، «فَأُولئِكَ أَصْحابُ النَّارِ هُمْ فِيها خالِدُونَ» «۲»، پس آن گروه، اهل دوزخ‏اند كه ايشان در آن آتش، هميشه خواهند بود». __________________________________________________ (۲). بقره، ۸۱.