الروم ٢٦
ترجمه
| الروم ٢٥ | آیه ٢٦ | الروم ٢٧ | ||||||||||||||
| ||||||||||||||||
معنی کلمات و عبارات
«قَانِتُونَ»: جمع قانِت، خاضع و منقاد. مطیع و فرمانبردار. مراد انقیاد و اطاعت تکوینی است که همه موجودات جهان در آن یکسانند. چرا که از نظر قوانین آفرینش، زمام امر همه در دست خدا است.
آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)
تفسیر
- آيات ۲۰ - ۲۶، سوره روم
- اشاره به مراد از اينكه در مقام بر شمردن آيات خود فرموده است خدا شما را از خاكآفريد
- بيان اينكه خلقت ازواج و جعل مودت و مهربانى بين زن و مرد از آيات خدا است
- اختلاف انسانها از نظر زبان ، نژاد و... از آيات الهى است
- يادآورى آيات الهى ديگر: خوابيدن در شب ، تلاش در روز، رعد و برق ، فروفرستادنباران و...
- مراد از، قيام آسمان و زمين در (و من آياته ان تقوم السماء و الاءرض باءمره )
- يادآورى آيات الهى ديگر: خوابيدن در شب ، تلاش در روز، رعد و برق ، فروفرستادنباران و... نكاتى كه در ترتيب بيان آيات وجود دارد
- همه موجودات تحت از اطاعت تكوينى خداوند هستند
نکات آیه
۱ - خداوند، تنها مالک تمامى موجودات آسمان ها و زمین است. (و له من فى السموت و الأرض)
۲ - عالم، آسمان هاى متعدد دارد. (السموت)
۳ - تمامى پدیده هاى هستى، تنها در برابر خداوند، خاضعانه فرمان بردارند. (و له من فى السموت و الأرض کلّ له قنتون) «قنوت» - ریشه «قانتون» - به معناى «اطاعت خاضعانه» است(مفردات راغب).
۴ - موجوداتى شعورمند، در آسمان ها وجود دارند. (و له من فى السموت) از آن جایى که «من» موصول نوعاً و غالباً براى موجودات داراى شعور به کار مى رود، نکته یاد شده فهمیده مى شود.
۵ - فرمان بردارى عالَم هستى از خداوند، آگاهانه و عالمانه است. (کلّ له قنتون) جمع بسته شدن «قانت» با«ون» حکایت از این دارد که اطاعت آنها از خداوند، از روى شعور و فهم است.
۶ - فرمان بردارىِ محضِ موجودات عالم از خداوند، دلیل اطاعت انسان ها از نداى او براى زنده شدن مجدد در قیامت است. (إذا دعاکم دعوة ... إذا أنتم تخرجون . و له من فى السموت ... کلّ له قنتون) جمله «کلٌّ له قانتون» عطف به جمله «و له من فى ...» است و جمله «و له من فى...» را مى توان به منزله دلیلى براى آیه قبل تلقى کرد. بنابراین، معناى آیه چنین مى شود: به دلیل این که همه، از جمله انسان ها تسلیم محض خدایند، با صدور فرمان خداوند به برخاستن از قبر، زنده مى شوند.
۷ - مالکیت مطلقِ خداوند بر تمامى هستى، دلیل توانایى وى بر حشر انسان ها درقیامت است. (ثمّ إذا دعاکم دعوة ... إذا أنتم تخرجون . و له من فى السموت و الأرض) «و له من فى السماوات و...» مى تواند به منزله دلیلى براى «ثمّ إذا دعاکم ... تخرجون» در آیه قبلى باشد.
۸ - انسان ها - به رغم داشتن اختیار - مقهور قوانین و سنت هاى تکوینى عالم آفرینش اند. (کلّ له قنتون) با توجه به این واقعیت روشن که انسان ها از دستورهاى تشریعى خداوند تمرد مى کنند، «کلٌّ له قانتون» تکوینى است. بنابراین، مراد از اطاعت خاضعانه همه موجودات - از جمله انسان ها - از خداوند، مى تواند این باشد که آنان، پیوسته تابع علل و اسباب تکوینى عالم اند و نمى توانند از آنها فراتر بروند.
۹ - همه موجودات عالم، از نوعى شعور و آگاهى برخوردارند. (کلّ له قنتون) جمع بسته شدن «قانتون» به «ون» - که براى ذوى العقول است - از نکته یاد شده حکایت مى کند.
موضوعات مرتبط
- آسمان: تعدد آسمان ها ۲; مالک موجودات آسمان ها ۱; موجودات با شعور آسمان ها ۴
- آفرینش: انقیاد آفرینش ۵; سنتهاى حاکم بر آفرینش ۸; شعور آفرینش ۵; مالک آفرینش ۷
- اطاعت: اطاعت از خدا ۳، ۵، ۶
- انسان: حشر انسان ها ۶، ۷; محدوده اختیار انسان ۸
- خدا: دعوتهاى خدا ۶; مالکیت خدا ۱، ۷; نشانه هاى قدرت خدا ۷
- قیامت: حشر در قیامت ۶، ۷
- مردگان: احیاى مردگان ۶
- معاد: منشأ معاد ۷
- موجودات: انقیاد موجودات ۳، ۶; شعور موجودات ۹; مالک موجودات ۱
