سبإ ٤٨
ترجمه
| سبإ ٤٧ | آیه ٤٨ | سبإ ٤٩ | ||||||||||||||
| ||||||||||||||||
معنی کلمات و عبارات
«یَقْذِفُ بِالْحَقِّ»: حق را به جان باطل می‌اندازد. (نگا: انبیاء / ). مراد بیان ادلّه حق به صورت قاطع و واضح است. یا این که منظور از افکندن حق، ارسال کتب آسمانی برای انبیاء، و القاء وحی الهی به قلوب پیغمبران: است.
آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)
تفسیر
- آيات ۳۱ - ۵۴، سوره سباء
- گفتگو و مخاصمه ضعفاى با بزرگانشان ، در قيامت ، كه گمراهى خود را متوجهبزرگان خود كرده بزرگانشان نيز خود را تبرئه مى كنند.
- دروغگويى و پنهانكارى كفار در قيامت كه روز كشف اسرار است ، از باب ظهور ملكاترذيله و عادات بد نفسانى است
- وجه اينكه مترقين گفتند ما عذاب نمى شويم
- جواب به آنان با بيان اينكه كثرت مال و اولاد بدون ايمان وعمل صالح مانع از عذاب نيست
- سؤ ال خداوند از ملائكه (آهولاء اياكم كانوايعبدون ) و بيزارى جستن ملائكه از عبادتمشركين
- مقصود از اينكه مشركين به جن ايمان داشته آنها را عبادت مى كرده اند
- اصرار و پافشارى مشركين در پيروى هوى و مقاومت بدوندليل در برابر حق و موعظه پيامبر (صلى الله عليه و آله و سلم ) آنان را به قيام الله
- وصف حال مشركين در ساعت مرگ كه از سلطه خدا مفرى نداشته ، ايمان دير هنگامشان سودىبه حالشان نمى رساند
- بحث روايتى
- رواياتى درباره انفاق و صدقه دادن
- رواياتى در باره اينكه آيات ((و لوترى اذ فزعوا)) ناظر بر فرو رفتن لشكرسفيانى در زمين (در زمان ظهور حضرت مهدى ((عج )) ) مى باشد
نکات آیه
۱ - پیامبر(ص)، مأمور ابلاغ پیام الهى به مردم است. (قل)
۲ - خداوند، «علاّم الغیوب» (بسیار آگاه از نهان ها) است. (إنّ ربّى ... علّ-م الغیوب)
۳ - ربوبیت خداوند، مقتضى آگاهى همه جانبه او از غیب و نهان ها است. (إنّ ربّى ... علّ-م الغیوب) «علاّم الغیوب»، خبر مبتداى محذوفى مثل «هو» است که مرجع آن «ربّى» است.
۴ - پیامبر اکرم(ص)، تحت عنایت ویژه خداوند (قل إنّ ربّى)
۵ - تهدید شدن مشرکان از سوى خداوند (إنّ ربّى ... علّ-م الغیوب) استفاده از صفت «علاّم الغیوب» در گفتوگو با مشرکان، مى تواند کنایه از تهدید باشد.
۶ - خداوند، آشکار کننده حق براى مردم (ربّى یقذف بالحقّ) «قذف»، مى تواند استعاره براى اظهار حق باشد. «با» در «بالحقّ» نیز براى ملابسه است.
۷ - قرآن، کتاب حقى است و ساخته دست بشر نیست. (قالوا ما هذا إلاّإفک مفترًى ... قل إنّ ربّى یقذف بالحقّ)
۸ - خداوند، حق را در قلب هاى شایسته قرار مى دهد. (قل إنّ ربّى یقذف بالحقّ) احتمال دارد مراد از «یقذف بالحقّ» انداختن حق در قلب ها باشد. گفتنى است: ذکر صفت «علاّم الغیوب» براى خداوند - پس از یادآورى ارائه شدن حق از جانب خداوند - مى تواند گویاى این حقیقت باشد که چون خداوند به نهان هاى بشر آگاه است، مى داند که چه کسى شایستگى آن را دارد تا حق را به قلب او القا کند.
۹ - ربوبیت خداوند، مقتضى فرو فرستادن قرآن کریم (قل إنّ ربّى یقذف بالحقّ) «ال» در «الحقّ» مى تواند عهد بوده و به قرآن کریم (ذکر شده در آیات سابق) بازگردد.
موضوعات مرتبط
- اسماء و صفات: علام الغیوب ۲
- حق: جایگاه حق ۸; منشأ اظهار حق ۶
- خدا: آثار ربوبیت خدا ۳، ۹; افعال خدا ۶، ۸; تهدیدهاى خدا ۵; علم غیب خدا ۳
- دین: اهمیت تبلیغ دین ۱
- قرآن: حقانیت قرآن ۷; منشأ نزول قرآن ۹; وحیانیت قرآن ۷; ویژگیهاى قرآن ۷
- قلب: نقش قلب سلیم ۸
- لطف خدا: مشمولان لطف خدا ۴
- محمد(ص): رسالت محمد(ص) ۱; فضایل محمد(ص) ۴
- مشرکان: تهدید مشرکان ۵
