الشعراء ١١٥
ترجمه
| الشعراء ١١٤ | آیه ١١٥ | الشعراء ١١٦ | ||||||||||||||
| ||||||||||||||||
معنی کلمات و عبارات
«إِنْ أَنَا ...»: حرف (إِنْ) نافیه است. «مُبینٌ»: واضح و آشکار.
تفسیر
- آيات ۱۰۵ - ۱۲۲، سوره شعرا
- وجه اينكه قوم نوح را مكذب همه مرسيلن خوانده و فرموده است : ((كذبت قوم نوح المرسلين ))
- در گفتگوى نوح عليه السّلام با قوم خود، آنان ايمان آوردن افراد بىمال و مكنت به او را بر او خرده مى گيرند
- نوح عليه السّلام از خداوند مى خواهد بين او و قومش قضاى خود را براند
- بحث روايتى (چند روايت درباره نوح عليه السّلام و قوم او)
نکات آیه
۱ - نوح(ع)، تنها هشدار دهنده و انذارگر مردم بود. (إن أنا إلاّ نذیر)
۲ - انذار توده ها و نه جلب رضایت اشراف به قیمت طرد محرومان، وظیفه اعلام شده از سوى نوح(ع) به اشراف قومش (و ما أنا بطارد المؤمنین . إن أنا إلاّ نذیر)
۳ - نقش تعیین کننده انذار و هشدار، در هدایت و اصلاح جامعه هاى بشرى (إن أنا إلاّ نذیر)
۴ - تبلیغ تعالیم دینى از سوى حضرت نوح(ع)، به گونه اى روشن و قابل فهم براى همگان بود. (إن أنا إلاّ نذیر مبین)
۵ - روشن و بى ابهام بودن بیان و انذار پیامبران، ویژگى بارز آنان در تبلیغ (إن أنا إلاّ نذیر مبین)
۶ - هشدار روشن و بى ابهام نوح(ع) به قومش، نسبت به خطر «عذاب استیصال» در صورت پافشارى آنان بر شرک و مبارزه با توحید (إن أنا إلاّ نذیر مبین) برداشت یاد شده بدان احتمال است که نوح(ع) در راستاى اتمام حجت با قومش، از پیش آنان را به نزول عذاب استیصال هشدار داده باشد.
موضوعات مرتبط
- انبیا: روش تبلیغ انبیا ۵
- انذار: آثار اجتماعى انذار ۳; انذار از عذاب ۶
- جامعه: عوامل اصلاح جامعه ۳
- شرک: آثار شرک ۶
- عذاب: عذاب استیصال ۶
- قوم نوح: انذار اشراف قوم نوح ۲; انذار قوم نوح ۶
- نوح(ع): اتمام حجت نوح(ع) ۶; انذارهاى نوح(ع) ۱، ۲، ۶; روش تبلیغ نوح(ع) ۴; فصاحت نوح(ع) ۵; قصه نوح(ع) ۴; محدوده مسؤولیت نوح(ع) ۱; مسؤولیت نوح(ع) ۲; وضوح تعالیم نوح(ع) ۴
- هدایت: عوامل هدایت ۳
