الحجر ٥٦

قَالَ‌ وَ مَنْ‌ يَقْنَطُ مِنْ‌ رَحْمَةِ رَبِّهِ‌ إِلاَّ الضَّالُّونَ‌

ترجمه

گفت: «جز گمراهان، چه کسی از رحمت پروردگارش مأیوس می‌شود؟!»

|گفت: چه كسى جز گمراهان، از رحمت پروردگارش نوميد مى‌شود

گفت: «چه كسى -جز گمراهان- از رحمت پروردگارش نوميد مى‌شود؟»

ابراهیم گفت: به جز مردم گمراه چه کسی از لطف خدای خود نومید می‌شود؟

گفت: چه کسی جز گمراهان از رحمت پروردگارش ناامید می شود؟!

گفت: جز گمراهان چه كسى از رحمت پروردگارش نوميد مى‌شود؟

گفت و جز گمراهان کسی از رحمت پروردگارش نومید نمی‌شود

گفت: جز گمراهان چه كسى از رحمت پروردگار خويش نوميد مى‌شود؟

گفت: چه کسی است که از رحمت پروردگارش مأیوس شود، مگر گمراهان (بی‌خبر از قدرت و عظمت خدا؟!).

گفت: «و چه کسانی - جز گمراهان‌- از رحمت پروردگارشان نومید می‌شوند؟»

گفت کیست که نومید شود از رحمت پروردگار خویش مگر گمراهان‌

الحجر ٥٥	آیه ٥٦	الحجر ٥٧
سوره : سوره الحجر نزول : ٣ بعثت اطلاعات آماری تعداد کلمات : ٩ تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«مَن یَقْنَطُ»: چه کسی ناامید می‌گردد؟! استفهام انکاری است، یعنی کسی ناامید نمی‌گردد.

تفسیر

• آيات ۴۹ - ۸۴،سوره حجر
• بشارت و انذار در يك داستان و ارتباط آن با داستانهاىقبل
• از مغفرت خدا ماءيوس و از رحمت او نااميد نباشيد
• بيان آيات مربوط به ورود مهمانان ابراهيم (ع )
• تعجب ابراهيم از بشارت داده شدن به فرزند، بر اساس استبعاد عادى بوده است
• معناى ((غابر)) و مراد از اينكه همسر لوط از ((غابرين )) بوده است
• وارد شدن ملائكه بر ((لوط)) عليه السلام و گفتگوى بين ايشان و آن حضرت
• قضاى الهى به قطع نسل و انقراض قوم لوط
• معناى آيه ((لعمرك انهم لفى سكرتهم يعمهون ...))
• توضيحى در مورد ((اصحاب ايكه )) و ((اصحاب حجر))
• (چند روايت در ذيل برخى از آيات گذشته )

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

نکات آیه

۱- در پى توصیه ملائکه به ابراهیم(ع) براى اجتناب از یأس، او تنها گمراهان را مأیوس از رحمت خداوند خواند. (فلاتکن من القنطین . قال و من یقنط من رحمة ربّه إلاّ الضالّون)

۲- یأس از رحمت خداوند، نشانه گمراهى است. (و من یقنط من رحمة ربّه إلاّ الضالّون)

۳- شگفتى ابراهیم(ع) از فرزنددار شدن، به خاطر ناامیدى از رحمت خداوند نبود; بلکه به سبب بعید دانستن بچه دار شدن در کهنسالى بود. (فبم تبشّرون ... فلاتکن من القنطین. قال و من یقنط من رحمة ربّه إلاّ الضالّون) ابراهیم(ع) در پاسخ توصیه فرشتگان به او که «از فرزنددار شدن مأیوس نباش» فرمود: تنها گروه گمراهان از رحمت خدا مأیوسند. از این پاسخ به دست مى آید که شگفتى ابراهیم(ع) از فرزنددار شدنش، به خاطر یأس از رحمت خدا نبود; بلکه صرفاً آن را یک امر شگفت آور مى دانست.

۴- ابراهیم(ع) امیدوار به فرزنددار شدن در کهنسالى، در پرتو لطف و رحمت الهى (فبم تبشّرون ... فلاتکن من القنطین . قال و من یقنط من رحمة ربّه إلاّ الضالّون)

۵- فرزنددار شدن، رحمتى است الهى. (نبشرک بغلم ... و من یقنط من رحمة ربّه)

۶- یأس و ناامیدى از رحمت خداوند، از گناهان بزرگ و امرى بس نکوهیده (و من یقنط من رحمة ربّه إلاّ الضالّون) اینکه خداوند یأس از رحمت خویش را عمل گمراهان قرار داد و مأیوسان را برابر گمراهان شمرده است، بیانگر بزرگى این عمل است.

۷- هدایت و شناخت پروردگار، موجب امیدوارى به رحمت او و زداینده هرگونه یأس و ناامیدى (و من یقنط من رحمة ربّه إلاّ الضالّون) حضرت ابراهیم(ع) یأس از رحمت پروردگار را معلول گمراهى و نشناختن پروردگار دانست. بنابراین هدایت و شناخت پروردگار، مى تواند موجب امیدوارى به رحمت خدا و عامل از بین رفتن یأس شود.

موضوعات مرتبط

• ابراهیم(ع): امیدوارى ابراهیم(ع) ۴; تعجب ابراهیم(ع) ۳; عقیده ابراهیم(ع) ۱; فرزنددارى ابراهیم(ع) ۳، ۴; فلسفه تعجب ابراهیم(ع) ۳
• امیدوارى: امیدوارى به فرزنددارى در پیرى ۴; عوامل امیدوارى به رحمت ۷
• پیرى: تعجب از فرزنددارى در پیرى ۳
• خدا: آثار خداشناسی ۷; آثار رحمت خدا ۴; آثار لطف خدا ۴; رحمت خدا ۵
• رحمت: مأیوسان از رحمت ۱
• صفات: صفات ناپسند ۶
• فرزندداری: رحمت فرزندداری ۵
• گمراهان: یأس گمراهان ۱
• گمراهى: نشانه هاى گمراهى ۲
• گناهان کبیره ۶:
• هدایت: آثار هدایت ۷
• یأس: سرزنش یأس از رحمت خدا ۶; موانع یأس ۷; یأس از رحمت خدا ۶