تَذْبَحُوا

از الکتاب

آیات شامل این کلمه

ریشه کلمه

قاموس قرآن

سر بريدن. راغب مى‏گويد: اصل ذبح پاره كردن گلوى حيوانات است و به معنى مذبوح نيز آمده است. ناگفته نماند اگر اصل آن درباره حيوانات باشد در غير آن بطور مجاز وتشبيه بكار رفته است. [بقره:67]، [صافات:107] مراد از ذبح مذبوح و قربانى است و توضيح اين آيه در «ابراهيم» فصل قربانى گذشت. [مائده:3] توضيح آن در «نصب» انشااللَّه خواهد آمد. [بقره:49] يعنى پسران شما را به طور مدام سر مى‏بريدند و زنانتان را زنده مى‏گذاشتند، راغب مى‏گويد مراد از تذبيح تكثير است يعنى يكى را پس از ديگرى ذبح مى‏كردند. اين سخن حّق است زيرا تكثير يكى از معانى باب تفعيل است در اقراب المودار آمده «ذبّح القوم: بالغ فى ذبحهم».