تَذْبَحُوا
از الکتاب
ریشه کلمه
- ذبح (۹ بار)
قاموس قرآن
سر بريدن. راغب مىگويد: اصل ذبح پاره كردن گلوى حيوانات است و به معنى مذبوح نيز آمده است. ناگفته نماند اگر اصل آن درباره حيوانات باشد در غير آن بطور مجاز وتشبيه بكار رفته است. [بقره:67]، [صافات:107] مراد از ذبح مذبوح و قربانى است و توضيح اين آيه در «ابراهيم» فصل قربانى گذشت. [مائده:3] توضيح آن در «نصب» انشااللَّه خواهد آمد. [بقره:49] يعنى پسران شما را به طور مدام سر مىبريدند و زنانتان را زنده مىگذاشتند، راغب مىگويد مراد از تذبيح تكثير است يعنى يكى را پس از ديگرى ذبح مىكردند. اين سخن حّق است زيرا تكثير يكى از معانى باب تفعيل است در اقراب المودار آمده «ذبّح القوم: بالغ فى ذبحهم».
کلمات نزدیک مکانی
تکرار در هر سال نزول
در حال بارگیری...