روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۴ ش ۶۰۷

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۴، بَابُ الْوَقْفِ وَ الصَّدَقَةِ وَ النُّحْل

و روي محمد بن عيسي عن ابي علي بن راشد قال :

سَأَلْتُ‏ أَبَا اَلْحَسَنِ ع‏ فَقُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاكَ اِشْتَرَيْتُ أَرْضاً إِلَى جَنْبِي بِأَلْفِ دِرْهَمٍ فَلَمَّا وَفَّرْتُ اَلْمَالَ خُبِّرْتُ أَنَّ اَلْأَرْضَ وَقْفٌ فَقَالَ لاَ يَجُوزُ شِرَاءُ اَلْوَقْفِ وَ لاَ تُدْخِلِ اَلْغَلَّةَ فِي مَالِكَ اِدْفَعْهَا إِلَى مَنْ وُقِفَتْ عَلَيْهِ قُلْتُ لاَ أَعْرِفُ لَهَا رَبّاً قَالَ تَصَدَّقْ بِغَلَّتِهَا

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۶ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۱۰۵

و محمد بن عيسى، از ابو على بن راشد روايت كرده است كه گفت:

«برسم سؤال به امام ابو الحسن عليه السّلام معروض داشتم: فدايت شوم، قطعه زمينى را در همسايگيم بهزار درهم خريدم، پس چون بهاى زمين را بدو مى‏پرداختم با خبر شدم كه‏ آن زمين وقفست. امام فرمود: خريدن وقف جايز نيست، و در آمد آن را بمال خود داخل مكن. آن را بكسانى كه زمين بنفع ايشان وقف شده است تسليم كن، گفتم: سرپرستى براى آن نمى‏يابم، فرمود درآمد آن را صدقه بده.