روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۴ ش ۶۰۰

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۴، بَابُ الْوَقْفِ وَ الصَّدَقَةِ وَ النُّحْل

و روي علي بن مهزيار قال :

قُلْتُ لَهُ رَوَى بَعْضُ مَوَالِيكَ عَنْ‏ آبَائِكَ ع‏ أَنَّ كُلَّ وَقْفٍ إِلَى وَقْتٍ مَعْلُومٍ فَهُوَ وَاجِبٌ عَلَى اَلْوَرَثَةِ وَ كُلَّ وَقْفٍ‏ إِلَى غَيْرِ وَقْتٍ جَهْلٌ مَجْهُولٌ بَاطِلٌ مَرْدُودٌ عَلَى اَلْوَرَثَةِ وَ أَنْتَ أَعْلَمُ بِقَوْلِ آبَائِكَ عَلَيْكَ وَ عَلَيْهِمُ اَلسَّلاَمُ فَكَتَبَ ع هُوَ هَكَذَا عِنْدِي‏

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۶ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۹۹

و علىّ بن مهزيار در روايت خود آورده است كه: به آن امام‏ (عليه السّلام) گفتم: يكى از موالى شما از پدرانت عليهم السّلام روايت كرده است، هر وقفى كه تا وقتى معلوم باشد اجراء احكام آن بر ورثه واجبست، و هر وقفى كه بدون وقت باشد، جهلى مجهول و باطلى مردود است. و تو بقول پدرانت- عليك و عليهم السّلام- داناترى، امام (عليه السّلام) در جواب نوشت: اين موضوع بنظر من هم همين طور است.