روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۴ ش ۲۰۲

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۴، كِتَابُ الدِّيَات

و سال سماعه ابا عبد الله ع :

عَنْ قَوْلِ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَ‏ وَ مَنْ يَقْتُلْ مُؤْمِناً مُتَعَمِّداً فَجَزََاؤُهُ‏ جَهَنَّمُ‏ قَالَ مَنْ قَتَلَ مُؤْمِناً عَلَى دِينِهِ فَذَاكَ اَلْمُتَعَمِّدُ اَلَّذِي قَالَ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ فِي‏ كِتَابِهِ‏ وَ أَعَدَّ لَهُ عَذَاباً عَظِيماً قُلْتُ فَالرَّجُلُ يَقَعُ بَيْنَهُ وَ بَيْنَ اَلرَّجُلِ شَيْ‏ءٌ فَيَضْرِبُهُ بِسَيْفِهِ فَيَقْتُلُهُ قَالَ لَيْسَ ذَاكَ اَلْمُتَعَمِّدَ اَلَّذِي قَالَ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَ‏

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۵ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۴۵۹

و سماعة بن مهران از امام صادق عليه السّلام پرسيد در باره گفتار خداوند عزّ و جلّ كه فرموده است: «هر كس مؤمنى را عمدا بكشد پس جزايش جهنم است» (نساء: ۹۳) امام فرمود: مراد آنست كه كسى مؤمنى را براى دينش بكشد، پس او را متعمّد گويند كه خداوند بزرگ در كتاب خود ذكر كرده و عقوبتى بس بزرگ براى او آماده نموده است، عرض كردم: مرد گاهى ميان وى با ديگرى نزاعى مى‏شود و او را با شمشير ميزند و مى‏كشد؟ حكم چيست فرمود: اين آن متعمّدى كه خداوند در آيه فرموده است، نيست.