روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۳ ش ۸۱۱

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۳، كِتَابُ الْمَعِيشَة

ساله عبد الرحمن بن الحجاج :

وَ عَنِ اَلرَّجُلِ يَسْتَقْرِضُ مِنَ اَلرَّجُلِ اَلدِّرْهَمَ فَيَرُدُّ عَلَيْهِ اَلْمِثْقَالَ أَوْ يَسْتَقْرِضُ اَلْمِثْقَالَ فَيَرُدُّ اَلدِّرْهَمَ قَالَ إِذَا لَمْ يَكُنْ شَرَطَ فَلاَ بَأْسَ وَ ذَلِكَ هُوَ اَلْفَضْلُ إِنَ‏ أَبِي ع‏ كَانَ يَسْتَقْرِضُ اَلدَّرَاهِمَ اَلْفُسُولَةَ فَيُدْخِلُ مِنْ غَلَّتِهِ اَلْجِيَادَ فَيَقُولُ يَا بُنَيَّ رُدَّهَا عَلَى اَلَّذِي اِسْتَقْرَضْنَا مِنْهُ فَأَقُولُ يَا أَبَتِ إِنَّ دَرَاهِمَهُ كَانَتْ فُسُولَةً وَ هَذِهِ أَجْوَدُ مِنْهَا فَيَقُولُ يَا بُنَيَّ هَذَا هُوَ اَلْفَضْلُ فَأَعْطِهَا إِيَّاهُ‏

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۴ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۳۸۳

و عبد الرّحمن بن حجّاج از آن حضرت پرسيد: شخصى درهم از كسى وام مى‏ستاند و بجاى آن مثقال كه وزنش زيادتر است مى‏پردازد، يا مثقال به وام مى‏ستاند و با درهم اداء قرض مى‏كند، فرمود: اگر شرط نباشد اشكالى ندارد و اين نفعى است، پدرم عليه السّلام گاهى قرض مى‏خواست و درهم‏هاى پست و نادرست مى‏دادند و چون محصول او بفروش مى‏رفت و قيمت را درهمهاى درست و خوب مى‏گرفت، مرا دستور مى‏فرمود: كه آن را به طلبكارش بدهم و من اعتراض مى‏كردم كه پدر جان درهمهاى او همه سائيده بود و اينها نو و خوب است؟! مى‏فرمود: پسر جان من، اين نفعى است كه ما به او مى‏رسانيم ببر و به او بپردازد.