روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۳ ش ۶۴۷

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۳، كِتَابُ الْمَعِيشَة

ساله سماعه :

وَ عَنْ شِرَاءِ اَلْقَصِيلِ يَشْتَرِيهِ اَلرَّجُلُ فَلاَ يَقْصِلُهُ‏ وَ يَبْدُو لَهُ‏ فِي تَرْكِهِ حَتَّى يَخْرُجَ سُنْبُلُهُ شَعِيراً أَوْ حِنْطَةً وَ قَدِ اِشْتَرَاهُ مِنْ أَصْلِهِ وَ مَا كَانَ عَلَى أَرْبَابِهِ مِنْ خَرَاجٍ فَهُوَ عَلَى اَلْعِلْجِ فَقَالَ إِنْ كَانَ اِشْتَرَطَ حِينَ اِشْتَرَاهُ إِنْ شَاءَ قَطَعَهُ قَصِيلاً وَ إِنْ شَاءَ تَرَكَهُ كَمَا هُوَ حَتَّى يَكُونَ سُنْبُلاً وَ إِلاَّ فَلاَ يَنْبَغِي لَهُ أَنْ يَتْرُكَهُ حَتَّى يَكُونَ سُنْبُلاً

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۴ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۳۱۹

و سماعه از آن حضرت عليه السّلام در مورد فروش علف و گندم و جو سؤال كرد و گفت: شخصى آن را مى‏خرد و نمى‏چيند بلكه آن را رها مى‏كند تا خوشه نمايد، گندم باشد يا جو، يك چين و دو چين نخريده بلكه بكلّى همه را خريدارى كرده است و از سوى ديگر، صاحبان زمين با كشاورز قرار داد كرده‏اند كه عشريه دولت را بپردازد. فرمود: اگر در هنگامى كه خريدارى مى‏كرده با كشاورز قرار كرده كه اگر بخواهد علف را برگيرد و اگر نخواهد برنگيرد و رها كند تا خوشه بندد مى‏تواند آن را رها كند، و در غير اين صورت حق ندارد آن را رها كند تا خوشه بندد.