روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۳ ش ۴۳

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۳، أَبْوَابُ الْقَضَايَا وَ الْأَحْكَام-بَابُ الْحَجْرِ وَ الْإِفْلَاس

روي الاصبغ بن نباته عن امير المومنين ع :

أَنَّهُ قَضَى أَنْ يُحْجَرَ عَلَى اَلْغُلاَمِ‏ اَلْمُفْسِدِ حَتَّى يَعْقِلَ وَ قَضَى ع فِي اَلدَّيْنِ أَنَّهُ يُحْبَسُ صَاحِبُهُ فَإِذَا تَبَيَّنَ إِفْلاَسُهُ وَ اَلْحَاجَةُ فَيُخَلَّى سَبِيلُهُ حَتَّى يَسْتَفِيدَ مَالاً وَ قَضَى ع‏ فِي اَلرَّجُلِ يَلْتَوِي‏ عَلَى غُرَمَائِهِ أَنَّهُ يُحْبَسُ ثُمَّ يُؤْمَرُ بِهِ فَيَقْسِمُ‏ مَالَهُ بَيْنَ غُرَمَائِهِ‏ بِالْحِصَصِ فَإِنْ أَبَى بَاعَهُ فَقَسَمَهُ بَيْنَهُمْ‏

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۴ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۳۸

أصبغ بن نباته گويد: امير المؤمنين عليه السّلام فرمان داد تا جوان‏ مفسد و غير درست كارى را از تصرّف در مالش ممنوع كنند تا بعقل آيد، و نيز حكم فرمود كه در مورد دين بدهكارى كه در دادن بدهى خود تعلّل مى‏كند او را زندان كنند تا نداشتن و افلاس يا احتياجش روشن شود بعد رهايش كنند تا مالى بدست آورد، و نيز دستور فرمود مديونى را كه با طلبكارانش امروز و فردا مى‏كند بازداشت نمايند و آنگاه اموالش را بين طلبكارانش تقسيم كنند و اگر راضى نشد بفروشند و طلب دائنين را بپردازند.