روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۲ ش ۲۷۴

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۲، كِتَابُ الصَّوْم

: 

وَ كَانَ مِنْ قَوْلِ‏ أَمِيرِ اَلْمُؤْمِنِينَ ع‏ عِنْدَ رُؤْيَةِ اَلْهِلاَلِ أَيُّهَا اَلْخَلْقُ اَلْمُطِيعُ اَلدَّائِبُ اَلسَّرِيعُ اَلْمُتَرَدِّدُ فِي فَلَكِ اَلتَّدْبِيرِ اَلْمُتَصَرِّفُ فِي مَنَازِلِ اَلتَّقْدِيرِ آمَنْتُ بِمَنْ نَوَّرَ بِكَ اَلظُّلَمَ وَ أَضَاءَ بِكَ اَلْبُهَمَ وَ جَعَلَكَ آيَةً مِنْ آيَاتِ سُلْطَانِهِ‏ وَ اِمْتَهَنَكَ بِالزِّيَادَةِ وَ اَلنُّقْصَانِ وَ اَلطُّلُوعِ وَ اَلْأُفُولِ وَ اَلْإِنَارَةِ وَ اَلْكُسُوفِ فِي كُلِّ ذَلِكَ أَنْتَ لَهُ مُطِيعٌ وَ إِلَى إِرَادَتِهِ سَرِيعٌ سُبْحَانَهُ مَا أَحْسَنَ مَا دَبَّرَ وَ أَتْقَنَ مَا صَنَعَ فِي مُلْكِهِ وَ جَعَلَكَ اَللَّهُ هِلاَلَ شَهْرٍ حَادِثٍ لِأَمْرٍ حَادِثٍ جَعَلَكَ اَللَّهُ هِلاَلَ أَمْنٍ وَ إِيمَانٍ وَ سَلاَمَةٍ وَ إِسْلاَمٍ‏ هِلاَلَ أَمَنَةٍ مِنَ اَلْعَاهَاتِ وَ سَلاَمَةٍ مِنَ اَلسَّيِّئَاتِ اَللَّهُمَّ اِجْعَلْنَا أَهْدَى مَنْ‏ طَلَعَ عَلَيْهِ وَ أَزْكَى مَنْ نَظَرَ إِلَيْهِ وَ صَلَّى اَللَّهُ عَلَى‏ مُحَمَّدٍ اَلنَّبِيِ‏ وَ آلِهِ اَللَّهُمَّ اِفْعَلْ بِي كَذَا وَ كَذَا يَا أَرْحَمَ اَلرَّاحِمِينَ

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۲ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۴۲۶

و از سخنان امير المؤمنين عليه السّلام به هنگام ديدن هلال اين بود كه: اى آفريده فرمان بردار، و اى پوينده گرم رفتار، آمد و شدكننده در فلك تدبير، واى متصرّف در منازل تقدير. ايمان آوردم به كسى كه تاريكى‏ها را بوسيله تو روشن ساخت، و مبهمات را در پرتو تو آشكار كرد، و تو را نشانه‏اى از نشانه‏هاى پادشاهى خود قرار داد، و در چنبر فزونى و كاستى، و طلوع و غروب، و تابندگى و گرفتگى مسخّر ساخت. در همگى اين احوال تو او را مطيع فرمان، و به سر منزل اراده‏اش شتابانى. منزّه است او! چه زيبا است آنچه او تدبير كرده. و چه محكم است آنچه در مملكت خود ساخته است. و خدا تو را هلال ماهى نوين براى امرى نوين قرار داده. خدا تو را هلال ايمنى و ايمان و سلامت و اسلام قراردهاد: هلال ايمنى از بلايا و آفات، و سلامت از سيّئات. خدايا ما را از هدايت يافته‏ترين كسانى قرار ده كه اين هلال بر ايشان طلوع كرده، و از پاكيزه‏ترين كسانى كه به آن نگريسته است. و خداى رحمت فرستد بر محمّد [پيامبر] و آل او. خدايا در باره من چنين و چنان كن، اى مهربانترين مهربانان.