روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۲ ش ۲۷۳

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۲، كِتَابُ الصَّوْم

: 

وَ كَانَ‏ رَسُولُ اَللَّهِ ص‏ إِذَا أَهَلَّ هِلاَلَ‏ شَهْرِ رَمَضَانَ‏ اِسْتَقْبَلَ اَلْقِبْلَةَ وَ رَفَعَ يَدَيْهِ وَ قَالَ‏ اَللَّهُمَّ أَهِلَّهُ عَلَيْنَا بِالْأَمْنِ وَ اَلْإِيمَانِ وَ اَلسَّلاَمَةِ وَ اَلْإِسْلاَمِ‏ وَ اَلْعَافِيَةِ اَلْمُجَلِّلَةِ وَ اَلرِّزْقِ اَلْوَاسِعِ وَ دَفْعِ اَلْأَسْقَامِ اَللَّهُمَّ اُرْزُقْنَا صِيَامَهُ وَ قِيَامَهُ وَ تِلاَوَةَ اَلْقُرْآنِ‏ فِيهِ وَ سَلِّمْهُ لَنَا وَ تَسَلَّمْهُ مِنَّا وَ سَلِّمْنَا فِيهِ

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۲ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۴۲۵

و رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله چون هلال ماه رمضان پديد مى‏شد روى خود را به سوى قبله مى‏كرد، و هر دو دست خود را به سوى آسمان بر مى‏داشت، و مى‏گفت: خدايا، اين هلال را با امن و ايمان، و سلامت از آفات، و تسليم در برابرتقدير، و عافيت فراگير، و روزى گسترده، و رفع درد و بيماريها بر ما ظاهر ساز. خدايا، روزه داشتن روزهايش و قيام به عبادت در شبهايش و تلاوت قرآن در اين ماه را روزى ما ساز، و چنان كن كه هلال در اول و آخر اين ماه از پوشيده شدن در ابر و مشتبه شدن روزه و افطار، براى ما سالم بماند، و عبادتهامان در اين ماه را از ما بپذير، و ما را در اين ماه از آفات و بلايا در سلامت بدار. و پدرم- رحمه اللَّه- در نامه‏اش براى من نوشت كه: چون هلال ماه رمضان را ببينى به سوى آن اشاره مكن، ولى روى خود را به سوى قبله آور، و هر دو دستت را به سوى خداى عزّ و جلّ بردار، و در خطاب به هلال بگو: پروردگار من و پروردگار تو اللَّه رب العالمين است، خدايا آن را باره آوردى از امن و ايمان، و سلامت و اسلام، و شتافتن به سوى آنچه تو آن را دوست دارى و از آن خشنود گردى بر ما طالع ساز. خدايا اين ماه را بر ما مبارك فرماى، و يارى و خير آن را روزى ما ساز، و ضرر و شرّ و بلا و فتنه آن را از سوى ما بگردان.