روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۲ ش ۱۵۲۶

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۲، كِتَابُ الْحَج

و روي عن ابن مسكان عن ابي بصير قال :

سَأَلْتُهُ عَنْ رَجُلٍ تَمَتَّعَ فَلَمْ يَجِدْ مَا يُهْدِي فَصَامَ ثَلاَثَةَ أَيَّامٍ فَلَمَّا قَضَى نُسُكَهُ بَدَا لَهُ أَنْ يُقِيمَ سَنَةً قَالَ فَلْيَنْظُرْ مَنْهَلَ‏ أَهْلِ بَلَدِهِ‏ فَإِذَا ظَنَّ أَنَّهُمْ قَدْ دَخَلُوا بَلَدَهُمْ فَلْيَصُمِ اَلسَّبْعَةَ اَلْأَيَّامِ

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۳ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۳۹۹

و از ابن مسكان، از ابو بصير روايت شده است كه گفت: از امام صادق عليه السّلام در باره مردى سؤال كردم كه حجّ تمتّع بجاى آورد، و چيزى براى هدى نيافت، از اين رو سه روز روزه گرفت، ولى چون مناسك خود را برگزار كرد بفكرش گذشت كه مدّت يك سال در مكّه اقامت كند، پس امام فرمود: در اين صورت ميبايد مراحل أهل شهر خود را بنظر آورد، تا چون گمان برد كه ايشان بشهرشان داخل شده‏اند، روزه‏هاى هفتگانه را آغاز كند.