روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۲ ش ۱۳۷۳

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۲، كِتَابُ الْحَج

و روي علي بن رياب عن مسمع بن عبد الملك عن ابي عبد الله ع :

فِي اَلرَّجُلِ يَعْتَمِرُ عُمْرَةً مُفْرَدَةً ثُمَّ يَطُوفُ‏ بِالْبَيْتِ‏ طَوَافَ اَلْفَرِيضَةِ ثُمَّ يَغْشَى اِمْرَأَتَهُ قَبْلَ أَنْ يَسْعَى بَيْنَ‏ اَلصَّفَا وَ اَلْمَرْوَةِ قَالَ قَدْ أَفْسَدَ عُمْرَتَهُ وَ عَلَيْهِ بَدَنَةٌ وَ يُقِيمُ‏ بِمَكَّةَ حَتَّى يَخْرُجَ اَلشَّهْرُ اَلَّذِي اِعْتَمَرَ فِيهِ ثُمَّ يَخْرُجُ إِلَى اَلْوَقْتِ اَلَّذِي وَقَّتَهُ‏ رَسُولُ اَللَّهِ ص‏ لِأَهْلِهِ فَيُحْرِمُ مِنْهُ وَ يَعْتَمِرُ

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۳ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۳۴۲

و علىّ بن رئاب از مسمع بن عبد الملك روايت كرده است كه امام صادق عليه السّلام در باره كسى كه عمره مفرده بجا مى‏آورد، سپس طواف واجب را پيرامون بيت انجام ميدهد، و آنگاه، پيش از آنكه سعى بين صفا و مروه را بجا آورده باشد، با همسر خود مقاربت ميكند، فرمود: او عمره خود را تباه كرده، و شتر فربهى بر ذمّه دارد و ميبايد در مكه بماند، تا ماهى كه عمره در آن انجام داده است سپرى گردد، و پس از آن بميقاتى كه رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله براى اهل او تعيين كرده رهسپار شود، تا از آنجا احرام ببندد، و عمره بجا آورد.