روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۲۵۴۵

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۱، أَبْوَابُ الصَّلَاةِ وَ حُدُودِهَا-بَابُ أَحْكَامِ السَّهْوِ فِي الصَّلَاة

و روي حريز عن زراره عن ابي جعفر ع :

فِي رَجُلٍ جَهَرَ فِيمَا لاَ يَنْبَغِي اَلْجَهْرُ فِيهِ أَوْ أَخْفَى فِيمَا لاَ يَنْبَغِي اَلْإِخْفَاءُ فِيهِ فَقَالَ أَيَّ ذَلِكَ فَعَلَ مُتَعَمِّداً فَقَدْ نَقَضَ صَلاَتَهُ وَ عَلَيْهِ اَلْإِعَادَةُ وَ إِنْ فَعَلَ ذَلِكَ نَاسِياً أَوْ سَاهِياً أَوْ لاَ يَدْرِي فَلاَ شَيْ‏ءَ عَلَيْهِ وَ قَدْ تَمَّتْ صَلاَتُهُ فَقَالَ قُلْتُ لَهُ رَجُلٌ نَسِيَ اَلْقِرَاءَةَ فِي اَلْأَوَّلَتَيْنِ فَذَكَرَهَا فِي اَلْأَخِيرَتَيْنِ فَقَالَ يَقْضِي اَلْقِرَاءَةَ وَ اَلتَّكْبِيرَ وَ اَلتَّسْبِيحَ اَلَّذِي فَاتَهُ فِي اَلْأَوَّلَتَيْنِ فِي اَلْأَخِيرَتَيْنِ وَ لاَ شَيْ‏ءَ عَلَيْهِ

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۱ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۵۳۹

زراره گويد: امام باقر عليه السّلام در باره مردى كه بلند بخواند نماز را در جايى كه سزاوار است آهسته بخواند، يا در حالى كه شايسته نيست آهسته بخواند آهسته بخواند؟ فرمود: اگر از روى فراموشى يا سهو يا ندانستن باشد باكى بر او نيست و نماز بى‏ترديد صحيح و تمام است، گويد: عرض كردم: شخص خواندن حمد و سوره را در دو ركعت اوّل فراموش كرد و در دو ركعت آخر بخاطرش آمد چه كند؟ فرمود: آن را قضا كند، و بر او چيزى نيست.