روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۲۵۲۵

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۱، أَبْوَابُ الصَّلَاةِ وَ حُدُودِهَا-بَابُ مَا يُسْتَحَبُّ مِنَ الدُّعَاءِ فِي كُلِّ صَبَاحٍ وَ مَسَاء

و روي عن مسمع كردين انه قال :

صَلَّيْتُ مَعَ‏ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ ع‏ أَرْبَعِينَ صَبَاحاً فَكَانَ إِذَا اِنْفَتَلَ رَفَعَ يَدَيْهِ إِلَى اَلسَّمَاءِ وَ قَالَ أَصْبَحْنَا وَ أَصْبَحَ اَلْمُلْكُ لِلَّهِ اَللَّهُمَّ إِنَّا عَبِيدُكَ وَ أَبْنَاءُ عَبِيدِكَ اَللَّهُمَّ اِحْفَظْنَا مِنْ حَيْثُ نَحْتَفِظُ وَ مِنْ حَيْثُ لاَ نَحْتَفِظُ اَللَّهُمَّ اُحْرُسْنَا مِنْ حَيْثُ نَحْتَرِسُ وَ مِنْ حَيْثُ لاَ نَحْتَرِسُ اَللَّهُمَّ اُسْتُرْنَا مِنْ حَيْثُ نَسْتَتِرُ وَ مِنْ حَيْثُ لاَ نَسْتَتِرُ اَللَّهُمَّ اُسْتُرْنَا بِالْغِنَى وَ اَلْعَافِيَةِ اَللَّهُمَّ اُرْزُقْنَا اَلْعَافِيَةَ وَ دَوَامَ اَلْعَافِيَةِ وَ اُرْزُقْنَا اَلشُّكْرَ عَلَى اَلْعَافِيَةِ

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۱ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۵۳۰

مسمع بن عبد الملك گويد: چهل صباح در خدمت امام صادق عليه السّلام با آن حضرت نماز صبح خواندم چون از نماز فارغ مى‏گشت دستها را بسوى آسمان برميداشت و ميگفت: صبح كرديم و صبح كرد پادشاهى از جهت خداوند عالميان (همه مقهور و مملوك او هستيم)، خداوندا همه بندگان تو و بنده‏زادگان توايم، خداوندا ما را حفظ فرما از هر كجا كه نگهدارى خود را مى‏توانيم و از هر كجا كه‏ نگهدارى خود را نميتوانيم كرد، پروردگارا ما را نگهدار از آنچه مى‏توانيم خود را حفظ كنيم و از آنچه نميتوانيم، پروردگارا (كارهاى زشت) ما را بپوشان از آنجا كه خود توانيم پوشيد و از آنجا كه نتوانيم، خداوندا جامه بى‏نيازى از غير تو و عافيت را بر قامت ما بپوشان و دوام سلامتى را بر ما ارزانى دار و شكرگزارى آن سلامت را بر ما روزى گردان».