روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۲۳۸۹

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۱، أَبْوَابُ الصَّلَاةِ وَ حُدُودِهَا-بَابُ الْقِبْلَة

و ساله معاويه بن عمار :

عَنِ اَلرَّجُلِ يَقُومُ فِي اَلصَّلاَةِ ثُمَّ يَنْظُرُ بَعْدَ مَا فَرَغَ فَيَرَى أَنَّهُ قَدِ اِنْحَرَفَ عَنِ اَلْقِبْلَةِ يَمِيناً أَوْ شِمَالاً فَقَالَ لَهُ قَدْ مَضَتْ صَلاَتُهُ وَ مَا بَيْنَ اَلْمَشْرِقِ وَ اَلْمَغْرِبِ قِبْلَةٌ

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۱ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۴۲۰

و معاوية بن عمّار از امام صادق عليه السّلام سؤال كرد: شخصى به نماز مى‏ايستد پس از آنكه از نماز فارغ شد دقّت كرده و مى‏بيند از قبله به دست راست يا چپ منحرف بوده است، آن حضرت [باو] فرمود: نمازش صحيح است و ما بين مشرق و مغرب قبله است. در مورد قبله شخص متحيّر اين آيه نازل شده است: وَ لِلَّهِ الْمَشْرِقُ وَ الْمَغْرِبُ فَأَيْنَما تُوَلُّوا فَثَمَّ وَجْهُ اللَّهِ‏ (يعنى: مشرق و مغرب از آن خداوند و آفريده اوست پس بهر جا رو كنيد همان جا روى خداست و به خداوند روى آورده‏ايد- بقره: ۱۱۵)