روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۲۲۶۸

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۱، أَبْوَابُ الصَّلَاةِ وَ حُدُودِهَا-بَابُ الْمَوَاضِعِ الَّتِي تَجُوزُ الصَّلَاةُ فِيهَا وَ الْمَوَاضِعِ الَّتِي لَا تَجُوزُ فِيهَا

و سال علي بن جعفر اخاه موسي بن جعفر ع :

عَنِ اَلصَّلاَةِ فِي بَيْتِ اَلْحَمَّامِ فَقَالَ إِذَا كَانَ اَلْمَوْضِعُ نَظِيفاً فَلاَ بَأْسَ‏ بِالصَّلاَةِ يَعْنِي اَلْمَسْلَخَ

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۱ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۳۶۴

على بن جعفر از برادرش موسى بن جعفر عليهما السّلام سؤال كرد در مورد نماز در حمّامخانه‏ها، و آن حضرت پاسخ فرمود: اگر محلّ نماز خواندن پاكيزه و تميز باشد [نماز را] اشكالى نيست- منظور در رختكن حمّام است-. (توضيح: عبارت «منظور رختكن حمّام است» عبارت صدوق مؤلّف كتاب- رحمه اللَّه- است، و اين تأويل بسيار بعيد مينمايد چه رختكن خارج از محيط حمامخانه است، اگر چه نداشتن اشكال منافات با كراهت ندارد. و ظاهرا كراهت خواندن نماز در آن موضع بمعنى آنست كه ثوابش كمتر است). و امّا گورها را جايز نيست كه قبله سازند يعنى در برابر آن بنماز ايستند يا قبرستان را مسجد كنند، يا اينكه در گورستان نماز گزارند، و اشكال ندارد كه در فاصله گورها بايستند و نماز گزارند بشرطى كه قبر يا قسمتى از آن برابر قبله نباشد. و مستحبّ است ميان نمازگزار و قبر از هر طرف ده ذرع فاصله باشد. و امّا در ميان راه‏هاى اصلى نماز گزاردن جايز نيست، و نيز در شاهراه نميتوان نماز كرد، امّا بر آن برآمدگيها كه‏ در ميان بزرگراهها يا راههاى اصلى است اشكالى ندارد نماز بخوانند.