روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۲۱۳۲

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۱، بَابُ النَّوَادِر

و قال ع :

إِذَا مَاتَ لِأَحَدِكُمْ مَيِّتٌ فَسَجُّوهُ تُجَاهَ اَلْقِبْلَةِ وَ كَذَلِكَ إِذَا غُسِّلَ يُحْفَرُ لَهُ مَوْضِعُ اَلْمُغْتَسَلِ تُجَاهَ اَلْقِبْلَةِ

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۱ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۲۸۱

و باز آن حضرت فرمود: هر گاه يكى از بستگان شما مرگش فرا رسد پيكر او را روى به قبله بخوابانيد و همچنين وقتى غسل داده مى‏شود نيز پاى او را بسوى قبله بكشيد و پائين پايش گودالى حفر كنيد در محلّ شستن، تا غساله غسل بدرون آن رود.