روایت:الکافی جلد ۸ ش ۷۰

آدرس: الكافي، جلد ۸، كِتَابُ الرَّوْضَة

الحسين بن محمد الاشعري عن معلي بن محمد عن الوشا عن ابان بن عثمان عن ابي بصير قال :

قِيلَ‏ لِأَبِي جَعْفَرٍ ع‏ وَ أَنَا عِنْدَهُ إِنَ‏ سَالِمَ بْنَ أَبِي حَفْصَةَ وَ أَصْحَابَهُ يَرْوُونَ عَنْكَ أَنَّكَ تَكَلَّمُ عَلَى سَبْعِينَ وَجْهاً لَكَ مِنْهَا اَلْمَخْرَجُ فَقَالَ مَا يُرِيدُ سَالِمٌ‏ مِنِّي أَ يُرِيدُ أَنْ أَجِي‏ءَ بِالْمَلاَئِكَةِ وَ اَللَّهِ مَا جَاءَتْ بِهَذَا اَلنَّبِيُّونَ وَ لَقَدْ قَالَ‏ إِبْرَاهِيمُ ع‏ إِنِّي سَقِيمٌ‏ وَ مَا كَانَ سَقِيماً وَ مَا كَذَبَ وَ لَقَدْ قَالَ‏ إِبْرَاهِيمُ ع‏ بَلْ فَعَلَهُ كَبِيرُهُمْ‏ هََذََا وَ مَا فَعَلَهُ وَ مَا كَذَبَ وَ لَقَدْ قَالَ‏ يُوسُفُ ع‏ أَيَّتُهَا اَلْعِيرُ إِنَّكُمْ لَسََارِقُونَ‏ وَ اَللَّهِ مَا كَانُوا سَارِقِينَ‏ وَ مَا كَذَبَ‏

ترجمه

هاشم رسولى محلاتى, الروضة من الكافی جلد ۱ ترجمه رسولى محلاتى, ۱۴۵

ابو بصير گويد: من در خدمت امام باقر عليه السّلام شرفياب بودم شخصى بدان حضرت عرض كرد: همانا سالم بن ابى حفصة (كه زيدى مذهب و مخالف با ائمه اطهار بوده) و يارانش از شما روايت ميكنند كه شما در هنگام سخن گفتن (از روى تقيه و مصلحت) طورى سخن ميگوئى كه هفتاد توجيه دارد تا بتوانى از زير بار مسئوليت آن بيرون روى؟ فرمود: سالم از من چه ميخواهد آيا ميخواهد كه من فرشتگان را رو در روى او بياورم بخدا سوگند پيامبران نيز اين كار را نكردند. همانا ابراهيم عليه السّلام نيز (هنگامى كه بت پرستان از او دعوت كردند كه همراه خود براى برگزارى عيدشان بصحرا رود) فرمود: «همانا من بيمارم» (سوره صافات آيه ۸۸) در صورتى كه بيمار نبود ولى دروغ هم نگفت. و نيز همان ابراهيم عليه السّلام (هنگامى كه از او بازپرسى كردند و گفتند آيا تو خدايان ما را شكسته و باين صورت درآورده‏اى؟ در پاسخشان) فرمود: «بلكه بت بزرگ اين كار را كرده است». (سوره انبياء آيه ۶۳). با اينكه بت بزرگ نكرده بود ولى ابراهيم دروغ نگفت، و يوسف عليه السّلام نيز (براى بازگرداندن بنيامين) بكاروانيان فرمود: «اى كاروانيان شما دزديد» (سوره يوسف آيه ۷۰) و بخدا سوگند آنان دزد نبودند و يوسف نيز دروغ نگفت.

حميدرضا آژير, بهشت كافى - ترجمه روضه كافى‏, ۱۳۷

ابو بصير مى‏گويد: من نزد امام باقر عليه السّلام بودم كه به ايشان عرض شد: سالم بن ابى حفصه و يارانش [از غلات مخالف امام بودند] از تو گزارش مى‏دهند كه تو سخنى مى‏گويى كه هفتاد توجيه دارد و از هر راهى مى‏توانى خود را از مسئوليت رها سازى. امام عليه السّلام فرمود: سالم از من چه توقعى دارد؟ مى‏خواهد فرشته‏ها را در برابر او رژه دهم؟ بخدا كه پيغمبران نيز چنين چيزى را نياورده‏اند. ابراهيم عليه السّلام فرمود: إِنِّي سَقِيمٌ «۳» در حالى كه بيمار نبود و دروغ هم نگفت، و همچنين ابراهيم مى‏فرمايد: بَلْ فَعَلَهُ كَبِيرُهُمْ هذا «۴» در حالى كه بزرگشان اين كار را نكرده بود و او هم دروغ نگفته، و يوسف عليه السّلام نيز فرمود: أَيَّتُهَا الْعِيرُ إِنَّكُمْ لَسارِقُونَ «۵» و بخدا سوگند نه ايشان سارق بودند و نه او دروغ گفته بود. __________________________________________________

(۳) «و گفت: من كسالت دارم» (سوره صافات/ آيه ۸۹).
(۴) «گفت: [نه‏] بلكه آن را اين بزرگترشان كرده است» (سوره انبياء/ آيه ۶۳).
(۵) «اى كاروانيان! قطعا شما دزد هستيد» (سوره يوسف/ آيه ۷۰).