روایت:الکافی جلد ۸ ش ۴۵۳

آدرس: الكافي، جلد ۸، كِتَابُ الرَّوْضَة

عنه عن احمد بن محمد عن علي بن الحكم عن هشام بن سالم عن شهاب بن عبد ربه قال :

قَالَ لِي‏ أَبُو عَبْدِ اَللَّهِ ع‏ يَا شِهَابُ‏ يَكْثُرُ اَلْقَتْلُ فِي أَهْلِ بَيْتٍ مِنْ‏ قُرَيْشٍ‏ حَتَّى يُدْعَى اَلرَّجُلُ مِنْهُمْ إِلَى اَلْخِلاَفَةِ فَيَأْبَاهَا ثُمَّ قَالَ يَا شِهَابُ‏ وَ لاَ تَقُلْ إِنِّي عَنَيْتُ بَنِي عَمِّي هَؤُلاَءِ قَالَ‏ شِهَابٌ‏ أَشْهَدُ أَنَّهُ قَدْ عَنَاهُمْ‏

ترجمه

هاشم رسولى محلاتى, الروضة من الكافی جلد ۲ ترجمه رسولى محلاتى, ۱۲۱

شهاب بن عبد ربه گويد: امام صادق عليه السّلام بمن فرمود: در ميان يك خانواده از قريش باندازه‏اى كشت و كشتار بسيار شود كه هر مردى از ايشان را بخلافت بخوانند از قبول آن خوددارى كند، سپس فرمود: اى شهاب نگوئى كه مقصود من اين عموزاده‏هايم هستند! شهاب گويد: و من گواهى دهم كه مقصود آن حضرت همانها بودند.

حميدرضا آژير, بهشت كافى - ترجمه روضه كافى‏, ۳۴۵

شهاب بن عبد ربّه مى‏گويد: امام صادق عليه السّلام به من فرمود: در ميان خانواده‏اى از قريش آن قدر كشت و كشتار فراوان شود كه مردى از آنها را به خلافت بخوانند و او نپذيرد. سپس فرمود: اى شهاب! نگويى كه مقصود من از اين سخن همين پسر عموهايم هستند. شهاب مى‏گويد: و من گواهى مى‏دهم كه مقصود حضرت هم ايشان بود.