روایت:الکافی جلد ۸ ش ۳۲۷

آدرس: الكافي، جلد ۸، كِتَابُ الرَّوْضَة

عده من اصحابنا عن سهل بن زياد عن علي بن اسباط رفعه قال :

كَتَبَ‏ أَمِيرُ اَلْمُؤْمِنِينَ ع‏ إِلَى‏ اِبْنِ عَبَّاسٍ‏ أَمَّا بَعْدُ فَقَدْ يَسُرُّ اَلْمَرْءَ مَا لَمْ يَكُنْ لِيَفُوتَهُ وَ يَحْزُنُهُ مَا لَمْ يَكُنْ لِيُصِيبَهُ أَبَداً وَ إِنْ جَهَدَ فَلْيَكُنْ سُرُورُكَ بِمَا قَدَّمْتَ مِنْ عَمَلٍ صَالِحٍ أَوْ حُكْمٍ أَوْ قَوْلٍ وَ لْيَكُنْ أَسَفُكَ فِيمَا فَرَّطْتَ فِيهِ مِنْ ذَلِكَ وَ دَعْ مَا فَاتَكَ مِنَ اَلدُّنْيَا فَلاَ تُكْثِرْ عَلَيْهِ حَزَناً وَ مَا أَصَابَكَ مِنْهَا فَلاَ تَنْعَمْ بِهِ سُرُوراً وَ لْيَكُنْ هَمُّكَ فِيمَا بَعْدَ اَلْمَوْتِ وَ اَلسَّلاَمُ‏

ترجمه

هاشم رسولى محلاتى, الروضة من الكافی جلد ۲ ترجمه رسولى محلاتى, ۴۸

على بن اسباط در حديث مرفوعى روايت كرده كه امير المؤمنين (ع) بابن عباس نوشت: اما بعد بسا باشد كه خوشحال كند انسان را (رسيدن به) آنچه از دست او نميرفت (و اگر خوشحالى هم نميكرد بدستش ميرسيد) و غمناك كند او را چيزى كه هرگز بدان شخص نخواهد رسيد اگر چه بكوشد (و بيهوده از آمدنش غمناك است) پس بايد خوشحالى تو در آن چيزهائى باشد كه از پيش فرستاده‏اى از كار شايسته يا حكم و يا گفتار نيك، و تأسف و افسوست در آن چيزهائى باشد كه در آنها كوتاهى كرده‏اى، و واگذار (اندوه) آنچه را از دنيا از دستت رفته و بيهوده بر آنها غم مخور، و آنچه از دنيا بدستت رسيده بدان دلخوش و شاد كام مباش، و تمام اندوهت در اوضاع پس از مرگ و مردن باشد. و السّلام.

حميدرضا آژير, بهشت كافى - ترجمه روضه كافى‏, ۲۸۳

على بن اسباط در حديث مرفوعى روايت كرده كه امير المؤمنين عليه السّلام به ابن عباس نوشت: اما بعد چه بسا آدمى را رسيدن به آنچه از دستش نمى‏رفت، شاد كند و نرسيدن به چيزى كه هرگز بدو نمى‏رسيد- حتى اگر مى‏كوشيد- غمگين سازد، پس بايد خوشحالى‏ تو براى امورى باشد كه پيش فرستاده‏اى اعم از كار يا حكم يا گفتار نيك، و سوگمنديت در امورى باشد كه در آنها كوتاهى ورزيدى، پس آنچه را از دنيا از دستت رفته و انه و بر آنها افسوس مخور و به آنچه از دنيا به تو رسيده شاد و دلخوش مباش و تمام همّت خويش را براى پس از مرگت به كار بند، و السلام.