روایت:الکافی جلد ۲ ش ۱۹۵۷

آدرس: الكافي، جلد ۲، كِتَابُ الدُّعَاء

علي بن ابراهيم عن ابيه عن محسن بن احمد عن يونس بن يعقوب عن ابي بصير عن ابي عبد الله ع قال :

قُلْ‏ أَعُوذُ بِعِزَّةِ اَللَّهِ وَ أَعُوذُ بِقُدْرَةِ اَللَّهِ وَ أَعُوذُ بِجَلاَلِ اَللَّهِ وَ أَعُوذُ بِعَظَمَةِ اَللَّهِ وَ أَعُوذُ بِعَفْوِ اَللَّهِ وَ أَعُوذُ بِمَغْفِرَةِ اَللَّهِ وَ أَعُوذُ بِرَحْمَةِ اَللَّهِ وَ أَعُوذُ بِسُلْطَانِ اَللَّهِ اَلَّذِي‏ هُوَ عَلى‏ََ كُلِّ شَيْ‏ءٍ قَدِيرٌ وَ أَعُوذُ بِكَرَمِ اَللَّهِ وَ أَعُوذُ بِجَمْعِ اَللَّهِ مِنْ شَرِّ كُلِّ جَبَّارٍ عَنِيدٍ وَ كُلِّ شَيْطَانٍ مَرِيدٍ وَ شَرِّ كُلِّ قَرِيبٍ أَوْ بَعِيدٍ أَوْ ضَعِيفٍ أَوْ شَدِيدٍ وَ مِنْ شَرِّ اَلسَّامَّةِ وَ اَلْهَامَّةِ وَ اَلْعَامَّةِ وَ مِنْ شَرِّ كُلِّ دَابَّةٍ صَغِيرَةٍ أَوْ كَبِيرَةٍ بِلَيْلٍ أَوْ نَهَارٍ وَ مِنْ شَرِّ فُسَّاقِ‏ اَلْعَرَبِ‏ وَ اَلْعَجَمِ‏ وَ مِنْ شَرِّ فَسَقَةِ اَلْجِنِّ وَ اَلْإِنْسِ

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۶, ۳۰۱

از امام صادق (ع) فرمود: بگو: اعوذ بعزت اللَّه و اعوذ بقدرة اللَّه و اعوذ بجلال اللَّه و اعوذ بعظمة اللَّه و اعوذ بعفو اللَّه و اعوذ بمغفرة اللَّه و اعوذ برحمة اللَّه و اعوذ بسلطان اللَّه الذي هو على كل شي‏ء قدير، اعوذ بكرم اللَّه و اعوذ بجمع اللَّه من شرّ كلّ جبّار عنيد و كلّ شيطان مريد و شرّ كلّ قريب او بعيد او ضعيف او شديد و من شرّ السامة و الهامة و العامة (از شرّ گزنده و كشنده و سال قحط) و من شرّ كلّ دابّة صغيرة او كبيرة بليل او نهار و من شرّ فسّاق العرب و العجم من شرّ فسقة الجن و الانس‏

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۴, ۳۵۷

حضرت صادق عليه السلام فرمود: بگو: «اعوذ بعزة اللَّه و اعوذ بقدرة اللَّه و أعوذ بجلال اللَّه و أعوذ بعظمة اللَّه و أعوذ بعفو اللَّه و أعوذ بمغفرة اللَّه و أعوذ برحمة اللَّه و أعوذ بسلطان اللَّه الذى هو على كل شى‏ء قدير و أعوذ بكرم اللَّه، و أعوذ بجمع اللَّه من شر كل جبار عنيد و كل شيطان مريد و شر كل قريب‏ أو بعيد أو ضعيف أو شديد و من شر السامة و الهامة و العامة و من شر كل دابة صغيرة او كبيرة بليل او نهار و من شر فساق العرب و العجم و من شر فسقة الجن و الانس»

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۴, ۵۳۱

على بن ابراهيم، از پدرش، از محسن بن احمد، از يونس بن يعقوب، از ابوبصير، از امام جعفر صادق عليه السلام روايت كرده كه فرمود: «بگو: أَعُوذُ بِعِزَّةِ اللَّهِ ... وَمِنْ شَرِّ فَسَقَةِ الْجِنِّ وَالْإِنْسِ؛ پناه مى‏برم به عزّت خدا، و پناه مى‏برم به قدرت خدا، و پناه مى‏برم به بزرگوارى خدا، و پناه مى‏برم به بزرگى خدا، و پناه مى‏برم به عفو خدا، و پناه مى‏برم به آمرزش خدا، و پناه مى‏برم به رحمت خدا، و پناه مى‏برم به سلطنت خدا، كه آن يا او بر هر چيزى توانا است. و پناه مى‏برم به كرم خدا، و پناه مى‏برم به جمع خدا، از بدى ستمكار ستيزكننده و هر ديو سركش از حد درگذرنده، و بدى هر نزديك و يا دور يا ناتوان يا سخت، و از بدى زهردار و جنبنده زمين و عامّه خلق، و از بدى هر جنبنده خُرد يا بزرگ در شب يا روز، و از بدى فاسقان عرب و عجم، و از بدى فاسقان پرى و آدمى».