روایت:الکافی جلد ۲ ش ۱۸۶۸

آدرس: الكافي، جلد ۲، كِتَابُ الدُّعَاء

احمد بن محمد الكوفي عن حمدان القلانسي عن محمد بن الوليد عن ابان عن عامر بن عبد الله بن جذاعه عن ابي عبد الله ع قال :

مَا مِنْ أَحَدٍ يَقْرَأُ آخِرَ اَلْكَهْفِ‏ عِنْدَ اَلنَّوْمِ إِلاَّ تَيَقَّظَ فِي اَلسَّاعَةِ اَلَّتِي يُرِيدُ

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۶, ۲۱۷

از امام صادق (ع) فرمود: كسى نيست كه آخر كهف را هنگام خوابيدنش بخواند جز اينكه هر ساعتى را كه خواهد بيدار مى‏شود (مقصود آيه: «قُلْ إِنَّما أَنَا بَشَرٌ مِثْلُكُمْ» است- از مجلسى ره).

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۴, ۳۱۵

حضرت صادق عليه السلام فرمود: هيچ كس نيست كه (آيه) آخر سوره كهف (يعنى‏ آيه‏ قُلْ إِنَّما أَنَا بَشَرٌ مِثْلُكُمْ‏ .... را هنگام خوابيدنش بخواند جز اينكه در هر ساعتى كه بخواهد از خواب بيدار شود.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۴, ۴۵۹

احمد بن محمد كوفى، از حمدان قلانسى، از محمد بن وليد، از ابان، از عامر بن عبيداللَّه بن جذاعه، از امام جعفر صادق عليه السلام روايت كرده است كه فرمود: «هيچ‏كس نيست كه آخر سوره كهف (يعنى: «قُلْ إِنَّما» «۴»، تا آخر سوره را) در نزد خواب بخواند، مگر آنكه بيدار شود در آن ساعتى كه مى‏خواهد». ( ۴). كهف، ۱۱۰.