روایت:الکافی جلد ۲ ش ۱۸۴۴
آدرس: الكافي، جلد ۲، كِتَابُ الدُّعَاء
عنه عن محمد بن علي عن عبد الرحمن بن ابي هاشم عن ابي خديجه عن ابي عبد الله ع قال :
| الکافی جلد ۲ ش ۱۸۴۳ | حدیث | الکافی جلد ۲ ش ۱۸۴۵ | |||||||||||||
| |||||||||||||||
ترجمه
کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۶, ۱۹۷
از امام صادق (ع) فرمود: دعاء پيش از بر آمدن آفتاب و پيش از غروب آن روشى است ثابت و واجب هنگام سپيدهدم و مغرب مىگوئى، ده بار: لا اله الّا اللَّه وحده لا شريك له، له الملك و له الحمد يحيى و يميت و يميت و يحيى و هو حيٌّ لا يموت، بيده الخير و هو على كل شىء قدير . ده بار مىگوئى: اعوذ باللَّه السميع العليم مِنْ هَمَزاتِ الشَّياطِينِ وَ أَعُوذُ بِكَ رَبِّ أَنْ يَحْضُرُونِ
(يعنى پناه برم به خدا از وسوسه شيطانها از اينكه گرد من آيند) انَّ اللَّه هو السميع العليم - پيش از بر آمدن خورشيد و پيش از غروب آن، و اگر فراموش كنى آن را قضا مىكنى چنانچه نماز را قضا مىكنى.
مصطفوى, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۴, ۳۰۵
حضرت صادق عليه السّلام فرمود: همانا دعا پيش از آفتاب زدن و پيش از غروب آن سنت (و روشى) است واجب (و ثابت) هنگام سپيدهدم و هنگام مغرب ده بار ميگوئى: « لا اله الا اللَّه وحده لا شريك له له الملك و له الحمد يحيى و يميت و يميت و يحيى و هو حى لا يموت بيده الخير و هو على كل شىء قدير» و ميگوئى ده بار: «اعوذ باللَّه السميع العليم مِنْ هَمَزاتِ الشَّياطِينِ وَ أَعُوذُ بِكَ رَبِّ أَنْ يَحْضُرُونِ، ان اللَّه هو السميع العليم» پيش از آفتاب زدن و پيش از غروب، و اگر فراموش كردى آن را قضا ميكنى چنانچه نماز را قضا ميكنى هر گاه فراموش كنى.
محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۴, ۴۴۱
از او، از محمد بن على، از عبدالرحمان بن ابىهاشم، از ابوخديجه، از امام جعفر صادق عليه السلام روايت است كه فرمود: «دعا پيش از طلوع آفتاب و پيش از غروب، سنّتى است واجب (يعنى به غايت مؤكّد) در نزد طلوع صبح يا آفتاب- بنابر اختلاف نسخ كافى-، مىگويد: لَاإِلهَ إِلَّا اللَّهُ … وَهُوَ عَلى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ؛ «نيست خدايى، مگر خدا، در حالتى كه تنها است. نيست شريكى از براى او. او را است پادشاهى و او را است ستايش. زنده مىگرداند و مىميراند و مىميراند و زنده مىگرداند، و او زندهاى است كه نمىميرد. به دست او است خوبى و او بر هر چيزى توانا است»، ده مرتبه، و ده مرتبه مىگويد كه: أَعُوذُ بِاللَّهِ السَّمِيعِ الْعَلِيمِ مِنْ هَمَزَاتِ الشَّيَاطِينِ، وَأَعُوذُ بِكَ رَبِّ أَنْ يَحْضُرُونِ، إِنَّ اللَّهَ هُوَالسَّمِيعُ الْعَلِيمُ؛ «پناه مىبرم به خداى شنواى دانا از وسوسههاى ديوهاى سركش، و پناه مىبرم به خداى- تعالى- از آنكه حاضر شوند. به درستى كه خدا، او است شنواى دانا»، پيش از طلوع آفتاب و پيش از غروب آن؛ پس اگر فراموش كنى، قضا مىكنى، چنانكه نماز را قضا مىكنى هرگاه آن را فراموش كرده باشى».
