روایت:الکافی جلد ۲ ش ۱۵۳۹

آدرس: الكافي، جلد ۲، كتاب الإيمان و الكفر

عده من اصحابنا عن سهل بن زياد عن محمد بن الحسن بن شمون عن عبد الله بن عبد الرحمن عن مسمع بن عبد الملك عن ابي عبد الله ع قال قال امير المومنين ع :

فِي قَوْلِ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ مََا أَصََابَكُمْ مِنْ مُصِيبَةٍ فَبِمََا كَسَبَتْ أَيْدِيكُمْ وَ يَعْفُوا عَنْ كَثِيرٍ لَيْسَ مِنِ اِلْتِوَاءِ عِرْقٍ وَ لاَ نَكْبَةِ حَجَرٍ وَ لاَ عَثْرَةِ قَدَمٍ وَ لاَ خَدْشِ‏ عُودٍ إِلاَّ بِذَنْبٍ وَ لَمَا يَعْفُو اَللَّهُ‏ أَكْثَرُ فَمَنْ عَجَّلَ اَللَّهُ عُقُوبَةَ ذَنْبِهِ فِي اَلدُّنْيَا فَإِنَّ اَللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ أَجَلُّ وَ أَكْرَمُ وَ أَعْظَمُ مِنْ أَنْ يَعُودَ فِي عُقُوبَتِهِ فِي اَلْآخِرَةِ

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۵, ۵۳۹

امام صادق (ع) فرمود كه: امير المؤمنين (ع) در تفسير قول خدا عز و جل (۳۰ سوره شورى): «هر مصيبتى به شما رسد به خاطر آن باشد كه به دست خود كسب كرده‏ايد و خدا در مى‏گذرد از بسيارى گناهان» فرمود: هيچ پيچش رگى و برخورد به سنگى و لغزش گامى نيست و نه خراش چوبى، مگر براى گناهى و هر آينه آنچه را خدا در مى‏گذرد بيشتر است و خدا در عقوبت هر كس به دنيا شتافت، راستى كه خدا عز و جل والاتر و كريم‏تر و بزرگوارتر است از اينكه باز او را در آخرت عقوبت كند.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۴, ۱۸۱

و نيز فرمود امير المؤمنين عليه السّلام در تفسير گفتار خداى عز و جل: «و هر چه بشما رسد از پيش آمدها پس بسبب چيزى است كه فراهم كرده‏اند دستهاى شما و خداوند درگذرد از بسيارى گناهان» (سوره شورى آيه ۳۰) فرمود: هيچ پيچ خوردن رگى نيست، و نه برخورد بسنگى، و نه لغزش گامى، و نه خراش دادن چوبى، جز بخاطر گناهى، و هر آينه آنچه را كه خداوند درگذرد بيشتر است، پس هر كه را خداوند در دنيا بكيفر گناهش شتاب كرد پس آن خداى عز و جل والاتر و كريمتر و بزرگوارتر از آنست كه دوباره در آخرت او را كيفر كند.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۴, ۲۴۹

چند نفر از اصحاب ما روايت كرده‏اند، از سهل بن زياد، از محمد بن حسن بن شمّون، از عبداللَّه بن عبد الرحمان، از مسمع بن عبد الملك، از امام جعفر صادق عليه السلام كه فرمود: «اميرالمؤمنين عليه السلام در قول خداى- تعالى-: «وَ ما أَصابَكُمْ مِنْ مُصِيبَةٍ فَبِما كَسَبَتْ أَيْدِيكُمْ وَ يَعْفُوا عَنْ كَثِيرٍ» «۱»، فرمود كه: هيچ رگى نمى‏جهد، و پا به سنگى نمى‏آيد، و قدمى نمى‏لغزد، و چوبى عضوى را نمى‏خراشد، مگر آنكه به سبب گناهى است. و هر آينه آنچه خدا عفو مى‏كند، بيشتر است؛ پس هر كه خدا عقوبت گناهش را در دنيا بشتاباند، در قيامت عقابى بر او نيست؛ زيرا كه، خدا از آن بزرگوارتر و كريم‏تر و عظيم‏تر است كه در آخرت در عقوبت او عود كند». __________________________________________________

(۱). شورا، ۳۰.