روایت:الکافی جلد ۲ ش ۱۵۳۸

آدرس: الكافي، جلد ۲، كتاب الإيمان و الكفر

علي بن ابراهيم عن ابيه عن ابن ابي عمير عن السري بن خالد عن ابي عبد الله ع قال :

إِذَا أَرَادَ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ بِعَبْدٍ خَيْراً عَجَّلَ لَهُ عُقُوبَتَهُ فِي اَلدُّنْيَا وَ إِذَا أَرَادَ بِعَبْدٍ سُوءاً أَمْسَكَ عَلَيْهِ ذُنُوبَهُ حَتَّى يُوَافِيَ بِهَا يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۵, ۵۳۹

امام صادق (ع) فرمود: چون خدا عز و جل خير بنده‏اى را خواهد، به عقوبت او در دنيا شتابد، و چون بد بنده‏اى را خواهد، گناهانش را نگهدارد تا همه در روز قيامت به او پرداخت كند.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۴, ۱۸۱

و نيز آن حضرت عليه السّلام فرمود: چون خداى عز و جل خير بنده‏اى را خواهد بعقوبت او در دنيا بشتابد، و چون بدى در باره بنده‏اى خواهد گناهانش را بر او نگهدارد تا در روز قيامت (كيفر) همه را بدو بدهد.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۴, ۲۴۹

على بن ابراهيم، از پدرش، از ابن ابى عمير، از سرىّ بن خالد، از امام جعفر صادق عليه السلام روايت كرده است كه فرمود: «چون خدا خير و خوبى را نسبت به بنده‏اى اراده فرمايد، در عقوبتش در دنيا تعجيل فرمايد، و آن را زود به او برساند، و چون بدى را به بنده‏اى اراده داشته باشد، گناهانش را بر او نگاه دارد، كه او را در باب آنها در دنيا عقوبتى نكند، تا آنكه در روز قيامت بيايد با آن گناهان».