روایت:الکافی جلد ۱ ش ۲۶۹

آدرس: الكافي، جلد ۱، كِتَابُ التَّوْحِيدِ

محمد بن اسماعيل عن الفضل بن شاذان عن ابن ابي عمير عن ابراهيم بن عبد الحميد عن ابي حمزه قال :

قَالَ لِي‏ عَلِيُّ بْنُ اَلْحُسَيْنِ ع‏ يَا أَبَا حَمْزَةَ إِنَّ اَللَّهَ لاَ يُوصَفُ بِمَحْدُودِيَّةٍ عَظُمَ رَبُّنَا عَنِ اَلصِّفَةِ فَكَيْفَ يُوصَفُ بِمَحْدُودِيَّةٍ مَنْ لاَ يُحَدُّ وَ لاََ تُدْرِكُهُ اَلْأَبْصََارُ وَ هُوَ يُدْرِكُ اَلْأَبْصََارَ وَ هُوَ اَللَّطِيفُ‏ اَلْخَبِيرُ

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۱, ۲۹۱

ابى حمزه گويد: على بن الحسين (ع) به من فرمود: اى ابو حمزه، خدا به وصفى كه موجب محدوديت او باشد موصوف نشود، پروردگار ما از صفت داشتن برتر است، چگونه به وضع‏ محدودى توصيف شود، آنكه حدى ندارد و ديده‏ها را درك كند و هم او لطيف و خبير است.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۱, ۱۳۵

ابو حمزة گويد: امام چهارم (ع) بمن فرمود: اى ابا حمزة: همانا خدا بهيچ محدوديتى توصيف نشود، پروردگار ما بزرگتر از وصف است، چگونه بمحدوديت وصف شود آنكه حدى ندارد بينائيها او را درك نكنند و او بينائيها را درك كند و او لطيف و آگاهست.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۱, ۳۲۷

محمد بن اسماعيل، از فضل بن شاذان، از ابن ابى عُمير، از ابراهيم بن عبد الحميد، از ابو حمزه روايت كرده است كه حضرت على بن الحسين عليه السلام به من فرمود كه: «اى ابو حمزه، خدا را به محدوديت وصف نمى‏توان نمود كه او را تعريف نمايند و اندازه‏اى از براى او قرار دهند. پروردگار ما از آن‏كه خلائق او را وصف كنند بزرگ‏تر است و چگونه به محدوديت وصف شود، آن‏كه حد و اندازه‏اى ندارد: «لا تُدْرِكُهُ الْأَبْصارُ وَ هُوَ يُدْرِكُ الْأَبْصارَ وَ هُوَ اللَّطِيفُ الْخَبِيرُ» «۱»، يعنى: خيال‏ها او را در نيابد و او خيال‏ها را دريابد، و اوست رسنده به دقايق اشيا، كه به اسرار همه خلائق آگاه است، و داناست به تدابير و مصالح ايشان، و همه افعال‏ __________________________________________________

(۱). انعام، ۱۰۳.                                                                                                                                                        ايشان را مى‏داند».