الليل ١٤
ترجمه
| الليل ١٣ | آیه ١٤ | الليل ١٥ | ||||||||||||||
| ||||||||||||||||
معنی کلمات و عبارات
«فَأَنذَرْتُکُمْ»: فاعل پیغمبر اسلام است که خطاب به کفّار مکّه صحبت می‌فرماید. «تَلَظَّی»: شعلهور می‌شود. زبانه می‌کشد. فعل مضارع است و در اصل (تَتَلَظَّی) است.
آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)
تفسیر
- آيات ۱ - ۲۱، سوره ليل
- مراد از اينكه درباره مؤ من انفاق كننده متقّى فرمود: ((فسنيسّره لليسرى ))
- درباره بخل ورزنده مكذّب فرمود: ((فسينسّره للعسرى ))
- هدايت خلق از قضاهاى الهى است كه بر خود واجب كرده (انّ علينا للهدى ) و با هادى بودنانبياء (عليهم السّلام ) منافات ندارد
- فرق بين هدايت به معناى ارائه طريق و هدايت به معناىايصال به هدف
- بيان اينكه تكذيب كننده دعوت حقّ و روى گرداننده از آن ((اشقى )) است ،
- و اينكه مفاد آيه ((لا يصليها الا الاءشقى ...)) اينست كه فقط كافر اشقى خالد در جهنم است
- متّقى ترين افراد كسى است كه در راه رضاى خدا ازمال حود انفاق مى كند
- (رواياتى درباره نزول آيات : ((فاءما من اعطى و اتّقى ...)) در شاءن ((ابودحداح ))و روايتى درباره اينكه هدايت كننده خدا است )
- كلام فخر رازى در شاءن نزول سوره ليل و نقد و برسى آن
نکات آیه
۱ - آتش جهنم، همواره شعلهور است و زبانه مى کشد. (نارًا تلظّى) «تلظّى» (که در اصل «تتلظّى» بوده است); یعنى، زبانه کشیده و برافروخته مى شود. مضارع در صورتى که حال قرار گیرد، بر تکرار دلالت مى کند.
۲ - خداوند، انسان ها را از آتش عظیم و شعلهور آخرت، بیم داده و برحذر داشته است. (فأنذرتکم نارًا تلظّى) نکره بودن «ناراً»، بر عظمت آن دلالت دارد.
۳ - بخل و ثروت اندوزىِ حاصل از آن و تکذیب وعده هاى خداوند، زمینه ساز گرفتارى به آتش برافروخته دوزخ (و أمّا من بخل و استغنى . و کذّب ... فأنذرتکم نارًا تلظّى)
۴ - تعهّد خداوند به هدایت انسان ها، دلیل هشدارهاى او به آنان درباره خطر گرفتارى به آتش جهنم است. (إنّ علینا للهدى ... فأنذرتکم نارًا تلظّى) حرف «فاء» در «فأنذرتکم»، آن را بر «إنّ علینا للهدى» تفریع کرده است; یعنى، حال که هدایت بر عهده ما است، پس انذار کرده و بیم مى دهیم.
۵ - انذار و ایجاد ترس در مردم، شیوه اى لازم و داراى سهمى وافر در هدایت آنان (إنّ علینا للهدى ... فأنذرتکم نارًا تلظّى)
۶ - توجّه به مالکیت خداوند بر دنیا و آخرت و حوادث آنها، وادار سازنده انسان به جدى گرفتن هشدارهاى عذاب (و إنّ لنا للأخرة و الأُولى . فأنذرتکم نارًا تلظّى)
۷ - خداوند، با انذار به آتش جهنم، بر همه انسان ها اتمام حجت کرده است. (إنّ علینا للهدى ... فأنذرتکم نارًا تلظّى) مفاد آیه شریفه با توجّه به آیات پیشین، این است که آنچه بر عهده ما است، هدایت است که آن را با انذار انجام دادیم. بنابراین کوتاهى از جانب خود شما است.
۸ - سرچشمه هدایت، خداوند است و هدایت گران، ابلاغ کننده هشدارهاى اویند. (إنّ علینا ... فأنذرتکم) تغییر ضمیرهاى جمع (نا) به مفرد (تُ)، مى تواند نشانگر این باشد که هرگونه هدایتى که در قالب انذار انجام گرفته است، بالاصاله از خداوند است; گرچه به زبان فرستادگان او بیان شده باشد.
موضوعات مرتبط
- اتمام حجت: اتمام حجت با انذار ۷
- انذار: انذار از آتش جهنم ۲
- ایمان: ایمان به انذارهاى خدا ۶; ایمان به عذابهاى خدا ۶; زمینه ایمان ۶
- بخل: آثار بخل ۳
- ثروت اندوزى: آثار ثروت اندوزى ۳
- جهنم: جاودانگى آتش جهنم ۱; زمینه جهنم ۳; شعله آتش جهنم ۱
- جهنمیان: هشدار به جهنمیان ۴
- خدا: آثار تکذیب وعده هاى خدا ۳; اتمام حجت خدا ۷; انذارهاى خدا ۲، ۷; دلایل هشدارهاى خدا ۴; عهد خدا ۴; هدایتهاى خدا ۴; هشدارهاى خدا ۸
- ذکر: آثار ذکر ۶; ذکر مالکیت خدا ۶
- عذاب: هشدار به عذاب ۸
- هدایت: انذار در هدایت ۵; ترس در هدایت ۵; روش هدایت ۵; منشأ هدایت ۸
- هدایتگران: نقش هدایتگران ۸
