المدثر ٥٥
ترجمه
| المدثر ٥٤ | آیه ٥٥ | المدثر ٥٦ | ||||||||||||||
| ||||||||||||||||
معنی کلمات و عبارات
«ذَکَرَهُ»: یادش می‌کند. می‌خواندش. بدان عمل می‌کند.
آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)
تفسیر
- آيات ۴۹ - ۵۶، سوره مدثّر
- تشبيه كفّار اعراض كننده از قرآن ، به گورخران رميده از شير، و بيان انگيزه آنان درتكذيب
- پاسخ به دو توقع بيجاى كافران در امر رسالت ونزول كتاب آسمانى
- فعل اختيارى نسبت به انسان ممكن و نسبت به خدا ضرورى التحقق است
- چند روايتى درباره مراد از اينكه كقار مى خواستند به هر كدام صحفى منشّره داده شود
- رواياتى درباره معناى ((هو اهل التقوى و اهل المغفرة ))
نکات آیه
۱ - توانایى همه انسان ها، در بهره بردن از درس ها و پندهاى قرآن (إنّه تذکرة . فمن شاء ذکره) خداوند، به طور کلى و عام فرمود: هر کس خواست از قرآن پند گیرد و متذکر شود. از این مى توان استفاده کرد که همه انسان ها، توانایى چنین کارى را دارند و مى توانند از قرآن پند گیرند و درس بیاموزند.
۲ - انسان، موجودى مختار و با اراده، در عقیده، اندیشه و رفتار (فمن شاء ذکره)
۳ - قرآن، مقتضى پندآموزى و بیدارگرى و اراده انسان، شرط تأثیرگذارى آن کتاب است. (إنّه تذکرة . فمن شاء ذکره) برداشت یاد شده، با توجّه به این نکته است که خداوند قرآن را مایه پندگیرى و بیدارگرى معرفى کرده و سپس اراده انسان ها نسبت به پذیرش آن را مطرح ساخته است. این نکته مى رساند که اراده و تصمیم انسان ها، در تأثیرگذارى قرآن مؤثر است و چنانچه انسان ها آن را نپذیرند، این خاصیت قرآن در حد اقتضا باقى مى ماند و نمى تواند خود به خود تأثیر داشته باشد.
موضوعات مرتبط
- اراده: آثار اراده ۳
- انسان: اختیار انسان ۲; قدرت انسان ها ۱
- تفکر: آزادى تفکر ۲
- عقیده: آزادى عقیده ۲
- قرآن: استفاده از قرآن ۱، ۳; شرایط تأثیر قرآن ۳; عبرت آموزى از قرآن ۳
