محمد ١٣

وَ کَأَيِّنْ‌ مِنْ‌ قَرْيَةٍ هِيَ‌ أَشَدُّ قُوَّةً مِنْ‌ قَرْيَتِکَ‌ الَّتِي‌ أَخْرَجَتْکَ‌ أَهْلَکْنَاهُمْ‌ فَلاَ نَاصِرَ لَهُمْ‌

ترجمه

و چه بسیار شهرهایی که از شهری که تو را بیرون کرد نیرومندتر بودند؛ ما همه آنها را نابود کردیم و هیچ یاوری نداشتند!

|و بسا شهرها كه نيرومندتر از آن شهرى بود كه تو را بيرون كرد كه ما هلاكشان كرديم و براى آنها هيچ ياورى نبود

و بسا شهرها كه نيرومندتر از آن شهرى بود كه تو را [از خود] بيرون راند، كه ما هلاكشان كرديم و براى آنها يار [و ياورى‌] نبود.

چه شهرهای بسیار که از (شهر مکّه) وطن تو که کفّار از آن خارجت کردند محکم بنیان‌تر بود ما اهلش را هلاک کردیم و بر نجات خود هیچ یاوری نداشتند.

چه بسیار آبادی هایی که [اهلش] از [اهل] آبادی تو که تو را بیرون کرده اند نیرومندتر بودند، ما آنان را هلاک کردیم و یاوری [در برابر عذاب] برای آنان نبود.

چه قريه‌هايى كه مردمش از مردم قريه تو، كه از آن بيرونت كردند، بسى نيرومندتر بودند كه هلاكشان كرديم و هيچ يارى‌كننده‌اى نداشتند.

و چه بسیار [مردم‌] شهرها که از شهر تو که آواره‌ات کرد نیرومندتر بودند، نابودشان کردیم، و یاوری نداشتند

و بسا شهرها كه [مردمش‌] از [مردم‌] شهر تو كه بيرونت كردند نيرومندتر بودند، هلاكشان كرديم و هيچ ياورى نداشتند.

چه شهرهای زیادی که (اهالی) آنها از (اهالی) شهری که تو را از آن بیرون کرده‌اند، قدرتمندتر و پرزورتر بوده‌اند، و ما آنان را هلاک و نابود کرده‌ایم، و هیچ یار و یاوری نداشته‌اند (که بدیشان کمک کند و آنان را از دست قهر ما برهاند).

و چه بسیار از گروه‌هایی که- نیرومندتر از آن گروهی بودند که تو را از قریه‌ات بیرون راندند- ما هلاکشان کردیم. پس برایشان هرگز یاوری نیست.

و بسا شهری که سخت‌تر بود در نیرو از شهر تو که برون راندت نابودشان ساختیم پس نیست یاوری ایشان را

محمد ١٢	آیه ١٣	محمد ١٤
سوره : سوره محمد نزول : ١ هجرت اطلاعات آماری تعداد کلمات : ١٥ تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«کَأَیِّن مِّن قَرْیَةٍ»: (نگا: حج / و ). «قَرْیَتِکَ»: شهر تو ای محمد که مکه است.

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

وَ مَا لَکُمْ‌ لاَ تُقَاتِلُونَ‌ فِي‌... (۳) وَ أَمَّا الْجِدَارُ فَکَانَ‌... (۲) وَ جَعَلْنَاهُمْ‌ أَئِمَّةً يَدْعُونَ‌... (۱) أُولٰئِکَ‌ لَمْ‌ يَکُونُوا مُعْجِزِينَ‌... (۰)

تفسیر

• آيات ۷ - ۱۵ سوره محمد
• معناى اينكه فرمود: اگر خدا را يارى كنيد خدا ياريتان مى كند
• توضيح اينكه در تعليل نصرت مؤ منين و هلاكت كفار فرمود: خدا مولاى مؤ منان است وكافران مولايى ندارند
• وصف بهشتى كه متقين بدان وعده داده شده اند ۳۵۱
• (چند روايت در ذيل آيه : ((ذلك بانهم كرهوا ماانزل الله )) و بعضى آيات گذشته ديگر)

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

نکات آیه

۱- تبعیدکنندگان پیامبر(ص) از شهر مکه، مورد تهدید خداوند به هلاکت و نابودى (و کأیّن من قریة هى أشدّ قوّة من قریتک ... أهلکنهم) با این که خروج پیامبر(ص)، از مکه و هجرت ایشان به سوى مدینه ظاهراً به انتخاب خود حضرت صورت گرفته بود; ولى شرایط سختى که مشرکان براى آن حضرت پدید آورده بودند، منتهى به تصمیم هجرت شد. ازاین رو خداوند خروج آن حضرت را به منزله تبعید شمرده و فعل را به صورت متعدى به همه مشرکان مکه نسبت داده است.

۲- دلجویى خداوند از پیامبر(ص)، در قبال ستم مشرکان و ناگزیرى آن حضرت به ترک سرزمین خویش (و کأیّن من قریة هى أشدّ قوّة من قریتک الّتى أخرجتک أهلکنهم) یادآورى خداوند به فرجام هلاکت بار مشرکان، در حقیقت مرهمى بر آلام پیامبر(ص) از ستم مشرکان است.

۳- همدلى مشرکان مکه، در خالى ساختن سرزمین مکه، از وجود پیامبر(ص)* (قریتک الّتى أخرجتک) نسبت دادن «إخراج» به قریه، مى تواند از آن جهت باشد که همه مردم شهر و یا بیشتر آنان، بر اخراج پیامبر(ص) مصمم و همدل بوده اند.

۴- دلبستگى پیامبر(ص) به شهر مکه (من قریتک ) از انتساب قریه به پیامبر(ص) و دلجویى خداوند از آن حضرت به خاطر ناچار شدن ایشان به ترک مکه، مطلب بالا به دست مى آید.

۵- جوامع کفرپیشه، با تمامى امکانات و قوا، بى دفاع در برابر کیفر الهى (و کأیّن من قریة هى أشدّ قوّة من قریتک الّتى أخرجتک أهلکنهم فلاناصر لهم)

۶- هلاکت برخى از جوامع نیرومند در گذشته تاریخ، به خاطر کفرورزى (و کأیّن من قریة ... أهلکنهم)

۷- تبعید رهبران الهى بهوسیله مردم، مستوجب نزول عذاب* (قریتک الّتى أخرجتک أهلکنهم) برداشت بالا بدان احتمال است که تهدید مشرکان مکه، به خاطر تبعید پیامبر(ص) باشد.

۸- حاکمیت اراده الهى بر تحولات تاریخ (و کأیّن من قریة ... أهلکنهم فلاناصر لهم) از این که خداوند، هلاکت و فروپاشى جوامع کفرپیشه را به خود نسبت داده است، مطلب بالا استفاده مى شود.

۹- انسان، در برابر اراده و قدرت الهى، فاقد کمترین یاور و یارى دهنده (أهلکنهم فلاناصر لهم)

۱۰- تاریخ، پیامدار درس هاى عبرت براى جوامع کفرپیشه (و کأیّن من قریة ... أهلکنهم فلاناصر لهم)

۱۱- وجود کیفرهاى دنیوى براى بسیارى از کافران، افزون بر عذاب اخروى آنان (و الذین کفروا ... و النار مثوًى لهم . و کأیّن من قریة ... أهلکنهم) از ارتباط این آیه با آیه قبل، استفاده مى شود که خداوند تمامى کیفر کافران را به آخرت واننهاده و آنان را در دنیا به کلى رها نساخته است; بلکه بسیارى از آنان را به کیفر کفرشان هلاک ساخته و مى سازد.

موضوعات مرتبط

• اسلام: تاریخ صدر اسلام ۳
• انسان: بى یاورى انسان ۹
• تاریخ: عبرت از تاریخ ۱۰; فواید تاریخ ۱۰; منشأ تحولات تاریخ ۸
• خدا: اهمیت اراده خدا ۹; اهمیت قدرت خدا ۹; تهدیدهاى خدا ۱; حاکمیت اراده خدا ۸; حتمیت کیفرهاى خدا ۵
• رهبران دینى: آثار تبعید رهبران دینى ۷
• عبرت: عوامل عبرت ۱۰
• عذاب: موجبات عذاب ۷
• علایق: علاقه به مکه ۴
• قدرتمندان: هلاکت قدرتمندان ۶
• کافران: بى تأثیرى قدرت کافران ۵; بى یاورى کافران ۵; عجز کافران ۵; عذاب اخروى کافران ۱۱; کافران و تاریخ ۱۰; کیفر دنیوى کافران ۱۱
• کفر: آثار کفر ۶
• محمد(ص): تبعید محمد(ص) ۱; توطئه تبعید محمد(ص) ۳; دلجویى از محمد(ص) ۲; ظلم به محمد(ص) ۲; علایق محمد(ص) ۴; عوامل هجرت محمد(ص) ۲
• مشرکان مکه: اتحاد مشرکان مکه ۳; توطئه مشرکان مکه ۳; تهدید مشرکان مکه ۱; ظلم مشرکان مکه ۲
• مکه: تبعید از مکه ۱
• هلاکت: عوامل هلاکت ۶