الزمر ٧٠

از الکتاب
نسخهٔ تاریخ ‏۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۴:۱۹ توسط 127.0.0.1 (بحث) (افزودن سال نزول)


ترجمه

و به هر کس آنچه انجام داده است بی‌کم و کاست داده می‌شود؛ و او نسبت به آنچه انجام می‌دادند از همه آگاهتر است.

|و به هر كس آنچه انجام داده به تمامى ادا شود، و خدا به آنچه مى‌كنند آگاه‌تر است
و هر كسى [نتيجه‌] آنچه انجام داده است به تمام بيابد و او به آنچه مى‌كنند داناتر است.
و هر کس به پاداش عملش تمام برسد و خدا از هر کس به افعال خلق آگاه‌تر است.
و به هر کسی آنچه را انجام داده است، به طور کامل داده شود و او به کارهایی که انجام می دهند، داناتر است.
پاداش هر كس برابر كردارش به تمامى ادا شود، در حالى كه خدا به كارهايى كه مى‌كرده‌اند آگاه‌تر است.
و به هر کس [جزای‌] آنچه کرده است به تمامی داده شود، و او [خداوند] به آنچه کرده‌اند داناتر است‌
و هر كسى را آنچه كرده باشد تمام بدهند، و او داناتر است بدانچه مى‌كنند.
و به تمام و کمال سزا و جزای هر کاری را که انسان کرده است بدو داده می‌شود، و خدا (از هر کس دیگری) بهتر می‌داند که آنان چه کارهائی را می‌کرده‌اند.
و به هر کسی آنچه انجام داده است بی‌کم و کاست (و برتر از آن) داده شد. و او به آنچه می‌کنند داناتر است.
و پرداخت شد به هر کس هر آنچه کرد و او داناتر است بدانچه می‌کنند


الزمر ٦٩ آیه ٧٠ الزمر ٧١
سوره : سوره الزمر
نزول : ٤ هجرت
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ١١
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«وُفِّیَتْ کُلُّ نَفْسٍ»: (نگا: آل‌عمران / ). «هُوَ أَعْلَمُ ...»: مراد این است، احضار گواهان نه بدان خاطر است که اعمال مردم را برای خدا معلوم سازند. بلکه بدان خاطر است تا خود مردم کردارشان را به یاد آورند و با چشم خویش کِشته خویشتن را ببینند و گواهان بر آن گواهی دهند.


تفسیر

نکات آیه

۱ - هرکس جزاى اعمال خویش را در قیامت به طور کامل و بى کم و کاست، دریافت خواهد کرد. (و وفّیت کلّ نفس ما عملت) «توفیة» (مصدر «وفّیت») به معناى دادن کامل و بى کم و کاست چیزى است.

۲ - تناسب و مطابقت کامل کیفر و پاداش الهى، با رفتار و کردار بندگان (و وفّیت کلّ نفس ما عملت) حذف مضاف در «ماعملت» - که در اصل «جزاء ماعملت» است - مى تواند گویاى این نکته باشد که جزاى الهى، آن چنان با رفتار بندگان تناسب و مطابقت دارد که گویا، آنچه داده مى شود خود عمل است نه جزاى آن.

۳ - پاداش و کیفر مطابق و متناسب با رفتار، پاداش و کیفرى است عادلانه و به حق. (و هم لایظلمون . و وفّیت کلّ نفس ما عملت) برداشت یاد شده از آن جا است که آیه شریفه، به منزله بیان براى جمله «و هم لایظلمون» مى باشد; یعنى، ظلم نشدن در حق بندگان به این خاطر است که هر کسى مطابق آنچه انجام داده، جزا خواهد دید.

۴ - تمامى رفتار و کردار انسان، داراى کیفر و پاداش بوده و او در برابر آن مسؤول است. (و وفّیت کلّ نفس ما عملت)

۵ - عمل و رفتار انسان، مبناى داورى خداوند و ملاک جزاى او در قیامت است. (و وفّیت کلّ نفس ما عملت)

۶ - ندادن جزاى کامل عمل، ظلم است. (و هم لایظلمون . و وفّیت کلّ نفس)

۷ - همه رفتارهاى آدمى، تحت قلمرو علم کامل خداوند قرار دارد. (و هو أعلم بما یفعلون)

۸ - خداوند، داناترین آگاهان به رفتارهاى آدمى است. (و هو أعلم بما یفعلون)

۹ - علم برتر و همه جانبه خداوند، پشتوانه داورى و جزاى عادلانه او است. (و قضى بینهم بالحقّ و هم لایظلمون ... و هو أعلم بما یفعلون)

موضوعات مرتبط

  • انسان: عمل انسان ۷، ۸; مسؤولیت انسان ۴
  • پاداش: تناسب پاداش با عمل ۲، ۳; عدالت در پاداش ۲، ۳; عدالت در پاداش اخروى ۱; ملاک پاداش اخروى ۵
  • خدا: آثار وسعت علم خدا ۹; اختصاصات خدا ۸; عدالت خدا ۲; عدالت در پاداشهاى خدا ۹; قضاوت خدا ۹; ملاک قضاوت خدا ۵; وسعت علم خدا ۷، ۸
  • ظلم: موارد ظلم ۶
  • عمل: آثار عمل ۵; اجتناب از پاداش عمل ۶; پاداش عمل ۴; کیفر عمل ۴; مسؤول عمل ۴
  • قیامت: ویژگیهاى قیامت ۱
  • کیفر: تناسب کیفر با گناه ۲، ۳; عدالت در کیفر ۲، ۳; عدالت در کیفر اخروى ۱; ملاک کیفر اخروى ۵
  • نظام جزایى: ۱، ۲
  • نظام کیفرى: ۲، ۳

منابع

برگرفته از «https://www.alketab.org/index.php?title=الزمر_٧٠&oldid=116098»