سبإ ٢٨

از الکتاب
نسخهٔ تاریخ ‏۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۴:۱۵ توسط 127.0.0.1 (بحث) (افزودن سال نزول)


ترجمه

و ما تو را جز برای همه مردم نفرستادیم تا (آنها را به پاداشهای الهی) بشارت دهی و (از عذاب او) بترسانی؛ ولی بیشتر مردم نمی‌دانند!

|و ما تو را نفرستاديم جز بشارتگر و هشدار دهنده براى همه مردم ليكن بيشتر مردم نمى‌دانند
و ما تو را جز [به سمت‌] بشارتگر و هشداردهنده براى تمام مردم، نفرستاديم؛ ليكن بيشتر مردم نمى‌دانند.
و ما تو را جز برای اینکه عموم بشر را (به رحمت خدا) بشارت دهی و (از عذابش) بترسانی نفرستادیم، و لیکن اکثر مردم (از این حقیقت) آگاه نیستند.
و ما تو را برای همه مردم جز مژده رسان و بیم دهنده نفرستادیم، ولی بیشتر مردم [به این واقعیت] معرفت و آگاهی ندارند.
تو را به پيامبرى نفرستاديم، مگر بر همه مردم؛ مژده‌دهنده و بيم‌دهنده. ولى بيشتر مردم نمى‌دانند.
و تو را جز مژده‌آور و هشداردهنده برای همگی مردم نفرستاده‌ایم، ولی بیشترینه مردم نمی‌دانند
و تو را نفرستاديم مگر براى همه مردم، مژده‌دهنده و بيم‌كننده، ولى بيشتر مردم نمى‌دانند.
ما تو را برای جملگی مردمان فرستاده‌ایم تا مژده‌رسان (مؤمنان به سعادت ابدی) و بیم دهنده (ی کافران به شقاوت سرمدی) باشی، ولیکن اکثر مردم (از این معنی) بی‌خبرند (و همگانی بودن نبوّت تو را باور نمی‌دارند).
و ما تو را جز (به عنوان) بشارتگر و هشداردهنده‌ای برای نگهبانی کامل مردمان (از گزند این و آن) نفرستادیم‌؛ لیکن بیشتر مردمان نمی‌دانند.
و نفرستادیم تو را مگر برای همه مردم مژده‌دهنده و ترساننده و لیکن بیشتر مردم نمی‌دانند


سبإ ٢٧ آیه ٢٨ سبإ ٢٩
سوره : سوره سبإ
نزول : ١١ بعثت
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ١٥
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«کَآفَّةً»: همه. جملگی (نگا: بقره / توبه / و . حال ضمیر (کَ) است. اسم فاعل و (ه) برای مبالغه است همچون رَاوِیَة، و یا این که مصدر است همچون عَاقِبَة. یا این که حال مقدّم (ناس) است. «بَشِیراً وَ نَذِیراً»: حال (کَ) هستند. این آیه جهانی بودن دعوت پیغمبر را می‌رساند (نگا: اعراف / انعام / ، فرقان / .

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

تفسیر

نکات آیه

۱ - رسالت پیامبر(ص)، براى همه مردم بوده و جهانى است. (و ما أرسلنک إلاّ کافّة للناس) «کافّة» حال براى ضمیر مفعولى «أرسلنا» و یا حال براى ناس است (طبق قول کسانى که تقدم حال بر ذوالحال را جایز مى دانند).

۲ - مأموریت پیامبر(ص) از جانب خداوند، بشارت و انذار است. (و ما أرسلنک إلاّ...بشیرًا و نذیرًا)

۳ - رسالت پیامبر(ص)، الهى بود. (و ما أرسلنک)

۴ - بشتر مردم، از رسالت جهانى پیامبر(ص) بى خبراند. (و ما أرسلنک إلاّ کافّة للناس ... و لکنّ أکثر الناس لایعلمون) متعلق «لایعلمون» تعیین نشده است; ولى به قرینه این که سخن از رسالت جهانى پیامبر(ص) مى باشد، متعلق «لایعلمون» مى تواند همان رسالت جهانى باشد.

۵ - موضع گیرى بیشتر مشرکان علیه پیامبر(ص)، به دلیل ناآگاهانه بودن آن، فاقد وجاهت و اعتبار است. (و ما أرسلنک إلاّ کافّة للناس ... و لکنّ أکثر الناس لایعلمون) ذکر «و لکنّ أکثر الناس لایعلمون» پس از بیان قلمرو رسالت پیامبر(ص) و نقش آن حضرت، مى تواند به منظور دفع توهم باشد. آن توهم این است که اکثریت مشرکان با رسالت پیامبر(ص) مخالف اند و چنین امرى تأثیرى منفى در رسالت آن حضرت دارد. خداوند جواب مى دهد که نظر چنین اکثریتى بى فایده است.

۶ - بیشتر مشرکان، از آنچه پیامبر(ص) به آن بشارت مى دهد و یا هشدار مى دهد، بى خبراند. (بشیرًا و نذیرًا و لکنّ أکثر الناس لایعلمون) متعلق «لایعلمون» محذوف است و احتمال دارد به قرینه ذکر بشارت و انذار در آیه، همین دو باشد. گفتنى است احتمال دارد «ال» در «الناس» عهد بوده و مراد از «الناس» مشرکانى باشند که از آغاز سوره تا این جا از آنان سخن گفته شده است.

موضوعات مرتبط

  • اکثریت: جهل اکثریت ۴
  • محمد(ص): انذارهاى محمد(ص) ۲، ۶; بشارتهاى محمد(ص) ۲، ۶; جهان شمولى رسالت محمد(ص) ۱، ۴; رسالت محمد(ص) ۲; منشأ رسالت محمد(ص) ۳; موضعگیرى علیه محمد(ص) ۵
  • مشرکان: بى منطقى مشرکان ۵; جهل اکثریت مشرکان ۵، ۶

منابع