سبإ ٢٩

از الکتاب
کپی متن آیه
وَ يَقُولُونَ‌ مَتَى‌ هٰذَا الْوَعْدُ إِنْ‌ کُنْتُمْ‌ صَادِقِينَ‌

ترجمه

می‌گویند: «اگر راست می‌گویید، این وعده (رستاخیز) کی خواهد بود؟!»

|و مى‌گويند: اين وعده‌ى [قيامت‌] كى خواهد بود، اگر راست مى‌گوييد
و مى‌گويند: «اگر راست مى‌گوييد، اين وعده چه وقت است؟»
و (کافران) می‌گویند: پس این وعده قیامتی که شما پیغمبران می‌دهید اگر راست می‌گویید که خواهد بود؟
و [از روی مسخره] می گویند: اگر راستگویید این وعده [قیامت و عذاب] کی خواهد بود؟
و مى‌گويند: اگر راست مى‌گوييد، اين وعده چه وقت فرا رسد؟
و گویند اگر راست می‌گویید این وعده کی فرا می‌رسد
و گويند: اگر راستگوييد، اين وعده- رستاخيز- كى خواهد بود؟
(کافران) می‌گویند: اگر راست می‌گوئید (که رستاخیزی در میان است، به ما بگوئید) این وعده کی به وقوع می‌پیوندد؟!
و می‌گویند: «اگر (از) راستان بوده‌اید، این وعده [:هنگامه] چه هنگامی است‌؟»
و گویند چه هنگام است این وعده اگر هستید راستگویان‌

And they say, “When is this promise due, if you are truthful?”
ترتیل:
ترجمه:
سبإ ٢٨ آیه ٢٩ سبإ ٣٠
سوره : سوره سبإ
نزول : ١١ بعثت
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ٨
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«مَتی هذَا الْوَعْدُ؟»: مراد وعده وقوع قیامت و داخل شدن نیکان به بهشت و ورود بدان به دوزخ است. البتّه پرسش کافران جنبه استهزاء داشت.

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

تفسیر


تفسیر نور (محسن قرائتی)


وَ يَقُولُونَ مَتى‌ هذَا الْوَعْدُ إِنْ كُنْتُمْ صادِقِينَ «29»

و آنان (با تمسخر) مى‌گويند: اگر راست مى‌گوييد، اين وعده (قيامت) چه وقت خواهد بود؟

تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)



وَ يَقُولُونَ مَتى‌ هذَا الْوَعْدُ إِنْ كُنْتُمْ صادِقِينَ «29»

وَ يَقُولُونَ مَتى‌ هذَا الْوَعْدُ: و مى‌گويند از فرط عناد بر سبيل انكار و سخريه، كى باشد اين وعده ثواب و وعيد عقاب، يا كى باشد قيام قيامت، إِنْ كُنْتُمْ صادِقِينَ‌: اگر هستيد شما راستگويان. مقول قول منكرين معاد است، يعنى كافران به حضرت پيغمبر و مؤمنان مى‌گفتند اين وعده‌اى كه شما مى‌دهيد كى خواهد بود اگر راستگو هستيد در آن.


تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)


قُلْ يَجْمَعُ بَيْنَنا رَبُّنا ثُمَّ يَفْتَحُ بَيْنَنا بِالْحَقِّ وَ هُوَ الْفَتَّاحُ الْعَلِيمُ «26» قُلْ أَرُونِيَ الَّذِينَ أَلْحَقْتُمْ بِهِ شُرَكاءَ كَلاَّ بَلْ هُوَ اللَّهُ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ «27» وَ ما أَرْسَلْناكَ إِلاَّ كَافَّةً لِلنَّاسِ بَشِيراً وَ نَذِيراً وَ لكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لا يَعْلَمُونَ «28» وَ يَقُولُونَ مَتى‌ هذَا الْوَعْدُ إِنْ كُنْتُمْ صادِقِينَ «29» قُلْ لَكُمْ مِيعادُ يَوْمٍ لا تَسْتَأْخِرُونَ عَنْهُ ساعَةً وَ لا تَسْتَقْدِمُونَ (30)

ترجمه‌

بگو جمع ميكند ميانه ما پروردگار ما پس حكم ميكند ميان ما بحق و او است حكم كننده دانا

بگو ارائه دهيد بمن آنها را كه بستيد باو كه باشند شريكان نه چنين است بلكه او است خداى غالب درست كردار

و نفرستاديم تو را مگر براى تمامى مردمان با آنكه مژده دهنده و بيم دهنده باشى ولى بيشتر مردمان نميدانند

و ميگويند چه زمانى باشد اين وعده اگر هستيد راستگويان‌

بگو براى شما است وعدگاه روزى كه باز پس نميمانيد از آن زمانى و پيشى نميگيريد بر آن.

تفسير

خداوند متعال پس از آنكه دستور فرمود به پيغمبر خود در آيات سابقه كه بمشركين بفرمايد كه يكى از ما و شما بر هدايت و ديگرى در ضلالت است و هيچ يك مسئوليّت عمل ديگرى را نداريم ميفرمايد بگو ولى خداوند روز قيامت جمع ميكند ميان ما موحّدين و شما مشركين پس حكم ميفرمايد بحق ميان ما و شما و محقّ را ببهشت ميبرد و مبطل را بجهنّم و فصل خصومت ميكند ميان ما دو فرقه و او است فاصل خصومات و حاكم در امور و عالم بحقّ و باطل و اهل آن دو و استحقاقشان براى چه جزائى از نيك و بد و نيز براى وضوح بطلان دعوى آنها و بروز حال خدايانشان كه قابليّت پرستش و ستايش ندارند بگو بمن بنمايانيد ببينم اين مجسّمه‌هائى را كه ملحق نموديد شما آنها را بخدا در استحقاق ستايش و پرستش كه شريكهائى براى او باشند بگمان شما كه آنها چه صفت كمالى دارند تا معلوم و واضح شود كه ندارند مانند كسيكه بكسيكه صنعت و كار بدى كرده ميگويد بده به بينم چه كار كردى تا معلوم شود كار خوبى نكرده و بعدا خداوند صريحا نفى فرموده شركت و استحقاق آنها را براى عبادت و بندگى و اثبات فرموده دو صفت موجب استحقاق را براى خود كه عزّت و توانائى و حكمت و درستكارى است با اشاره بآنكه نقطه مقابل آندو كه پستى و عجز و عدم قابليّت براى علم و حكمت است در آنها موجود است و نيز تصريح فرموده بعموم رسالت حضرت ختمى مرتبت يا رسالت آنحضرت براى عموم مردم بنابر آنكه كافّه صفت مفعول مطلق محذوف باشد يا حال از براى ناس يعنى نفرستاديم تو را مگر فرستادنى عام براى مردم يا مگر براى مردم عموما و در هر حال مراد واضح است و جاى ترديد نيست‌


جلد 4 صفحه 363

در حاليكه بشارت دهنده است ببهشت در صورت اطاعت و ترساننده است از جهنّم در صورت مخالفت ولى بيشتر مردم نميدانند رسالت عامّه تامّه آنحضرت را براى تأمّل ننمودن در آيات صدق و معجزات گذشته و باقيه او در كافى از امام صادق عليه السّلام نقل نموده كه خداوند عطا فرمود بمحمد صلّى اللّه عليه و اله و سلّم شرائع نوح و ابراهيم و موسى و عيسى عليهم السلام را و مبعوث فرمود او را عموما بر سفيد و سياه و جنّ و انس و به اين معنى روايات متعدّده از ائمه اطهار و پيغمبر صلى اللّه عليه و اله وارد شده است و آنكه آنحضرت هم اداء رسالت خود را بهمه فرموده است و اخيرا نقل فرموده قول منكرين معاد را كه بطور استهزاء ميگفتند به پيغمبر صلى اللّه عليه و اله و اهل ايمان كه آنروز موعود كه خدا جمع ميكند ميان ما و شما چه وقت خواهد بود اگر راست ميگوئيد و فرموده كه پيغمبر صلّى اللّه عليه و اله و سلّم بآنها بفرمايد از براى شما ميعاد و وقت موعود آنروز معيّنى است در علم الهى كه هيچ مقدارى از زمان جلو و عقب براى شما نمى‌افتد و آنروز قيامت كبرى است كه بايد منتظر چنين روزى باشيد و استهزاء نكنيد كه در آنروز بجزاء اعمال و اقوالتان خواهيد رسيد و ساعت بمعناى پاره‌ئى از زمان است نه يك بيست و چهارم شبانه روز كه در فارسى معمول شده است بآن ساعت ميگويند.

اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)


وَ يَقُولُون‌َ مَتي‌ هذَا الوَعدُ إِن‌ كُنتُم‌ صادِقِين‌َ «29»

و مي‌گويند چه‌ زماني‌ ‌اينکه‌ وعده‌ بشارت‌ و انذار ‌است‌ ‌اگر‌ هستيد ‌شما‌ راستگويان‌.

وَ يَقُولُون‌َ مَتي‌ هذَا الوَعدُ ‌از‌ روي‌ انكار و سخريه‌ و استهزاء مي‌گويند. ‌پس‌ ‌اينکه‌ ‌که‌ مي‌گويي‌

جلد 14 - صفحه 564

مي‌خواهي‌ مردم‌ ‌را‌ اغفال‌ كني‌ و فريب‌ دهي‌ كي‌ عملي‌ مي‌شود!.

إِن‌ كُنتُم‌ صادِقِين‌َ ‌يعني‌ ‌شما‌ مسلمين‌ و گروندگان‌ ‌به‌ ‌اينکه‌ مدعي‌ رسالت‌ ‌اگر‌ راست‌ مي‌ گوئيد ‌پس‌ كو و كجاست‌ و چه‌ وقت‌ ‌است‌!.

برگزیده تفسیر نمونه


(آیه 29)- از آنجا که در آیات قبل به این معنی اشاره شده بود که خداوند همه مردم را در روز رستاخیز جمع کرده و میان آنها داوری می‌کند، در این آیه سؤالی از ناحیه منکران معاد به این صورت نقل می‌کند: «آنها می‌گویند: اگر راست می‌گویید این وعده رستاخیز در چه زمانی است»؟! (وَ یَقُولُونَ مَتی هذَا الْوَعْدُ إِنْ کُنْتُمْ صادِقِینَ).

نکات آیه

۱ - پرسش مداوم مشرکان از پیامبر(ص) و مؤمنان درباره زمان وقوع قیامت (و یقولون متى هذا الوعد إن کنتم صدقین) مضارع آورده شدن «یقولون» دلالت بر استمرار دارد.

۲ - وعده پیامبر(ص) به مشرکان مبنى بر وقوع قیامت در آینده (و یقولون متى هذا الوعد)

۳ - مشرکان، وعده پیامبر(ص) را درباره وقوع قیامت و معاد درست نمى دانستند. (و یقولون متى هذا الوعد إن کنتم صدقین)

۴ - بیشتر مشرکان، وعده پیامبر(ص) را درباره وقوع قیامت باور نداشتند. (و لکنّ أکثر الناس لایعلمون . و یقولون متى هذا الوعد)

۵ - مشرکان، پیروان مؤمن پیامبر(ص) را سهیم و هم رأى او در رسالت مى دانستند. (متى هذا الوعد إن کنتم صدقین) جمع آورده شدن «صادقین»، به این خاطر است که مؤمنان نیز مخاطب مشرکان بوده اند. مخاطب قرار دادن مؤمنان و پرسش از زمان وقوع قیامت از آنان، بیانگر نکته یاد شده است.

۶ - صداقت و راست گویى، فضیلتى است که غیر معتقدان به خدا نیز آن را باور دارند. (إن کنتم صدقین)

۷ - زیر سؤال بردن وقوع قیامت از سوى مشرکان، ناشى از جهل آنان بوده است. (و لکنّ أکثر الناس لایعلمون . و یقولون متى هذا الوعد إن کنتم صدقین) برداشت یاد شده بنابر عطف «یقولون» بر عبارت قبل، از باب عطف مسبب بر سبب است; یعنى، بیشتر مردم نمى دانند و [به خاطر همین ندانستن]، معاد را زیر سؤال مى برند.

موضوعات مرتبط

  • راستگویى: فضیلت راستگویى ۶
  • قیامت: پرسش از قیامت ۱; تکذیب قیامت ۳; مکذبان قیامت ۴; وعده قیامت ۲
  • مؤمنان: پرسش از مؤمنان ۱; عقیده مؤمنان ۵
  • محمد(ص): پرسش از محمد(ص) ۱; تکذیب وعده هاى محمد(ص) ۳; رسالت محمد(ص) ۵; وعده هاى محمد(ص) ۲
  • مشرکان: آثار جهل مشرکان ۷; اکثریت مشرکان ۴; بینش مشرکان ۳، ۵; پرسشهاى مشرکان ۱; تکذیبگرى مشرکان ۴; منشأ شبهه افکنى مشرکان ۷; وعده به مشرکان ۲

منابع