القصص ٨٨

از الکتاب
نسخهٔ تاریخ ‏۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۴:۱۲ توسط 127.0.0.1 (بحث) (افزودن سال نزول)


ترجمه

معبود دیگری را با خدا مخوان، که هیچ معبودی جز او نیست؛ همه چیز جز ذات (پاک) او فانی می‌شود؛ حاکمیت تنها از آن اوست؛ و همه بسوی او بازگردانده می شوید!

|و با خداوند معبود ديگرى مخوان. خدايى جز او نيست. جز ذات او همه چيز فانى است. فرمان از آن اوست و به سوى او بازگردانده مى‌شويد
و با خدا معبودى ديگر مخوان. خدايى جز او نيست. جز ذات او همه چيز نابودشونده است. فرمان از آنِ اوست. و به سوى او بازگردانيده مى‌شويد.
و هرگز با خدای یکتا دیگری را به خدایی مخوان، که جز او هیچ خدایی نیست، هر چیزی جز ذات پاک الهی هالک الذّات و نابود است، فرمان با او و رجوع شما به سوی اوست.
و با خدا معبودی دیگر مخوان، جز او معبودی نیست، هر چیزی مگر ذات او هلاک شدنی است، فرمانروایی [بر همه جهان هستی] ویژه اوست، و فقط به سوی او بازگردانده می شوید.
با خداى يكتا خداى ديگرى را مخوان. هيچ خدايى جز او نيست. هر چيزى نابودشدنى است مگر ذات او. فرمان، فرمان اوست و همه به او بازگردانيده شويد.
و در جنب خداوند خدایی دیگر مخوان، که خدایی جز او نیست، همه چیز فناپذیر است، مگر ذات او، حکم او راست، و به سوی او بازگردانده می‌شوید
و با خداى يكتا خدايى ديگر مخوان، جز او خدايى نيست، هر چيزى جز ذات او نيست شدنى است، فرمان او راست و به سوى او بازگردانيده مى‌شويد.
همراه الله معبود دیگری را به فریاد مخوان. جز او هیچ معبود دیگری وجود ندارد. همه چیز جز ذات او فانی و نابود می‌شود. فرماندهی از آن او است و بس، و همگی شما به سوی او برگردانده می‌شوید (و به حساب و کتاب اقوال و اعمالتان رسیدگی می‌کند و در میانتان داوری خواهد کرد).
و با خدا معبودی دیگر مخوان. خدایی جز او نیست، جز وجه [:ذات و وجهه‌ی] او همه چیز نابودشونده است. فرمان از اوست و تنها سوی او بازگردانیده می‌شوید.
و نخوان با خدا خدای دیگری نیست خدائی جز او هر چیزی نابود است جز رویش او را است حکم و به سویش بازگردانیده شوید


القصص ٨٧ آیه ٨٨ القصص ٨٩
سوره : سوره القصص
نزول : ١٢ بعثت
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ٢١
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«لا تَدْعُ»: به فریاد مخوان. مپرست. «وَجْهَهُ»: (نگا: انعام / ، کهف / ). «الْحُکْمُ»: فرماندهی و حاکمیّت. داوری و قضاوت.

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

تفسیر

نکات آیه

۱ - لزوم پرهیز از دعا و نیایش به درگاه غیرخدا (و لاتدع مع اللّه إلهًا ءاخر)

۲ - نیایش به درگاه غیر خدا شرک است. (و لاتدع مع اللّه إلهًا ءاخر)

۳ - دعا و نیایش به درگاه خداوند، از توصیه هاى او به پیامبر(ص) (و لاتدع مع اللّه إلهًا ءاخر)

۴ - وجود معبودى جز خدا، حقیقت ندارد. (لا إله إلاّ هو)

۵ - خدا، تنها معبود شایسته پرستش است. (لا إله إلاّ هو)

۶ - فناناپذیرى و بقا، شرط شایستگى براى معبود بودن است. (لا إله إلاّ هو کلّ شىء هالک إلاّ وجهه) جمله «کلّ شىء...» تعلیل براى عدم شایستگى غیرخدا براى معبود بودن است.

۷ - هر چه جز خدا، در معرض هلاکت و نابودى است. (کلّ شىء هالک إلاّ وجهه)

۸ - تنها خدا، چهره جاوید و فناناپذیر جهان هستى است. (کلّ شىء هالک إلاّ وجهه)

۹ - فرمان روایى جهان، تنها در اختیار خداوند است. (له الحکم) «حکم» به معناى فرمان است و تقدیم خبر (له) بر مبتدا (الحکم) مفید حصر مى باشد. بنابراین «له الحکم»; یعنى، فرمان در سراسر هستى، تنها در انحصار خدا است.

۱۰ - فرمان روایى بر جهان، شرط شایستگى براى معبود بودن است. (لا إله إلاّ هو ... له الحکم)

۱۱ - پرستش غیرخدا، برخلاف فرمان الهى است. (و لاتدع مع اللّه إلهًا ءاخر... له الحکم)

۱۲ - بازگشت همگان تنها به سوى خداوند است. (و إلیه ترجعون)

۱۳ - توحید و معاد، دو رکن اساسى تعلیمات پیامبر(ص) (و لاتدع مع اللّه ... و إلیه ترجعون)

روایات و احادیث

۱۴ - «عن أبى عبداللّه(ع) فى قول اللّه عزّوجلّ «کلّ شىء هالک إلاّ وجهه» قال من أتى اللّه بما أمر به من طاعة محمد(ص) و الأئمة من بعده - صلوات علیهم - فهو الوجه الذى لایهلک...;[۱] از امام صادق(ع) درباره سخن خداى عزّوجلّ که فرموده: «کلّ شىء هالک إلاّ وجهه» روایت شده که فرمود: کسى که به پیشگاه خدا بیاورد آنچه را که به آن امر شده است; از اطاعت محمد(ص) و ائمه بعد از وى - درود خدا بر آنان باد - پس این وجهى است [که دارنده آن] هلاک نمى شود».

۱۵ - «عن الرضا(ع)... وجه اللّه أنبیاؤه و رسله و حججه (صلوات اللّه علیهم) هم الذین یتوجّه بهم إلى اللّه و إلى دینه و معرفته... و قال عزّوجلّ «کلّ شىء هالک إلاّ وجهه»...;[۲] از امام رضا(ع) روایت شده که «وجه اللّه» پیامبران خدا و رسولان و حجت هاى او هستند که به وسیله آنان به خدا و دین و معرفت او توجه مى شود... خداوند - عزّوجلّ - فرموده است: «کلّ شىء هالک إلاّ وجهه»...».

موضوعات مرتبط

  • آیه: منشأ نامگذارى آیه ۵
  • اسلام: تاریخ صدراسلام ۱
  • تبرى: تبرى از مشرکان ۸
  • تبلیغ: آثار سستى در تبلیغ ۴
  • توحید: دعوت به توحید ۶
  • خدا: توصیه هاى خدا ۸
  • قرآن: آثار اعراض از قرآن ۷; اجتناب از دعوت به قرآن ۷; تلاوت قرآن ۲; وحیانیت قرآن ۳
  • کافران: دشمنى کافران صدراسلام ۱; زمینه حمایت کافران ۴
  • کفر: زمینه کفر ۷; عوامل تقویت کفر ۴
  • محمد(ص): تبلیغ محمد(ص) ۲; توصیه به محمد(ص) ۸; دشمنان محمد(ص) ۱; رسالت محمد(ص) ۲، ۶; ممانعت از رسالت محمد(ص) ۱; نزول قرآن بر محمد(ص) ۳

منابع

  1. توحید صدوق، ص ۱۴۹، ب ۱۲، ح ۳; نورالثقلین، ج ۴، ص ۱۴۶، ح ۱۴۳.
  2. توحید صدوق، ص ۱۱۷، ب ۸، ح ۲۱; بحارالأنوار، ج ۴، ص ۳، ح ۴.