ثَاقِب
از الکتاب
«ثاقِب» از مادّه «ثقب» به معناى نافذ و سوراخ کننده است، گویى بر اثر نور شدید، صفحه چشم را سوراخ کرده و به درون چشم انسان نفوذ مى کند; و در اینجا اشاره به این است که به هر موجودى اصابت کند آن را سوراخ کرده و آتش مى زند.
ریشه کلمه
- ثقب (۲ بار)
در حال بارگیری...